Notes

Bir liberal (Amerika'ya göre liberteryen) olarak 150 ya da 100 sene önce doğmuş olsam feminizmin en baba savunucularından olurdum. Ne yazık ki 21.yy'da doğdum ve kendimi azılı bir feminizm düşmanı olarak görüyorum. Bunun belli başlı birkaç nedeni var.

Feminizm ortaya çıktığında hedefleri belliydi; kanun önünde eşit haklar, kadınların da oy kullanabilmesi. Özgürlük savunucusu her bireyin bunları da savunması gerekirdi, nitekim savunuldu ve 1. dalga feminizm amacına ulaştı. Artık kadınlar da erkeklerle eşitti, peki ya bundan sonra?

İşte ondan sonrası dünyayı bir bela gibi sardı. Günümüzde feministler kadın-erkek biyolojisinin değişmesini, kadınlara akla hayale sığmayacak imtiyazlar verilmesini ve toplumsal normların değişmesini istiyor. Bununla da kalmayıp milli değerlere, toplum ahlakına ve aile yapısını yok ediyorlar.

Bugün Türkiye Cumhuriyeti kanunlarına göre kadınlar erkeklerle eşit değil üstün. Askere gitmiyorlar, ağır işlerde çalıştırılmaları yasak, sınırsız nafaka alabiliyorlar. Bunun yanında toplumda inanılmaz bir pozitif ayrımcılığa uğruyorlar. Hiçbir feminist de kalkıp bunlara karşı çıkmıyor, işlerine gelmez.