Notes

[5.08 21:49] ☀Hfgbeygndsofficiall☀: Ben 08.25.2001'de kahramanmaraşta dünyaya geldim. Aile durumum karışık bir vaziyeti
vardı. Annem ve babam ben 1. Sınıf okula giderken ayrıldılar. Sonra ben annemin yanında
kalmaya başladım. Annem o yıllarda hapishaneye girdi. Ninem, 2 dayım 1 teyzemle
yaşamaya başladım. Annemi ziyaret etmeye giderken mutlu olurdum. Ama dönüş yolu
üzerdi sanki içimden bir parça gidiyor gibi hissederdim. 2. Sınıfın 15 tatile girmeden Önceki
gün annem hapishaneden çıkmış benim okuluma gelmişti. Heyecandan yemek çantamı
unutmuşum. Sonra sınıfıma giderek geri aldım. Ilk kez o gün cok mutlu olmustum. Orta
okula başladım. 5 Nisan orta okulda okurken derslerim iyiydi. Çok meraklı bir kişiliğim ve
araştırmacı ruhum vardı. Ne neden olmuş niye olmuş gibi sorular sorardım. Orta okul
yıllarında merve adlı bir kızla facebooktan tanıştım. Sevgilim oldu. Ilk çıktığım kız oydu.
Buluşalım mı dedi? Heyecandan evet dedim. Eve gittim hemen üstümü değiştim. Pantolumu
falan giydim. Parkta buluşacaktık. Ilk kez bir kıza dokunamadım sarılamadım . Çok saf ve
temiz çocuktum. Ertesi günü facebooktan ayrılık mesajı gelmiş ve ağlamamak için zor
tuttum kendimi. Annem de o sıralar başka adamla evlenip 1 kız kardeşim meydana geldi. Adı
Gamzeydi. Ama ben onu kıskanmıştım . Annem ona fazla ilgi gösterip benle vakit
ayırmıyordu . Bende kütüphaneye gitmeye başlamıştım. Kucağıma alınca o kıskançlık birden
bire geçti. Gülüşü güzel kardeşim vardı. Büyüdü bu benle birlikte vakit geçirmek güzeldi.
Sonra o kardeşimin babası hapishaneye girdi. Annem bakamıyordu. Bir kadının yanina
bırakmaya karar verdi. O kadın kardeşime şiddet uygulayınca devlet korumaya aldı.
Koskocaman 2 sene oldu göremiyorum kardeşimi. 2016 da ninemi kaybetmiştim. Beni seven
ve koruyan kadın hayatımda artık yoktu. Icime kapandım. Liseye başladım. Kimseyle
konuşmadığım için çekingen birisiydim. Ama öğretmenlerimin gözde öğrencisiydim.
Sınıfıma giderken hep bir kızı görürdüm. Icim giderdi ona bakarken galiba aşık olmuştum o
kıza. Gözleri çok güzeldi. Yemyeşil ve okyanus gibi güzel gözleri vardı. Aşk iste içim de bir
enerji dolu verdi. Ilk kez çılgınlık yaptım. Bu kızı evine kadar takip etmiştim. Ertesi günü
müdür yardımcısı beni çağırmıştı. Bayandı. O kızdan uzak duracaksın kavramları kullandı.
Sınıftaki arkadaşlarımın kulağına gitti. Bana yeşil diye hitap ediyorlardı. Ama o kız beni hiç
sevmedi. Aradan 3 ay tatili gelip geçti. Kader karşıma çıkardı. Bir baktım sınıf listesine Rabia
Yavuz diye bir ad soy adı vardı. Şaşırdım inanamadım ilk. 10. Sınıfa geçmiştim kızla aynı
bölüm kazanmışım. Bilişim bölümüydü yani. Derste bakardım hep ona. O da bana bakardı o
güzel gözlerinde nefret ateşi sönmemişti. Bir ara Mehmet diye arkadaşım vardı. Lise de 2
yıllık arkadaşımdı. Buna o sevdiğim kızın gözlerinin resmini kırıp atmıştım. Sınıfta bazı
haddini bilmez arkadaşlarım bunla uğraşıp elinden telefonu alıp benim attığım resmi bulup
benle alay ettiler. Özür için sevdiğim kıza kolye almıştım. Ama o hiç teşekkür edip veya
yanıma gelip bir şey dememişti. Çöpe atmıştı. O gün kalbim çok kırılmıştı. Bir gün sevdiğim
kız hasta olmuştu. Ben okula geç kalmıştım. Çöpe yaklaşıp kusuyordu. Ama ben
dokunamamıştım. İçimden dokunmak geldi ama ellerim asla ona yaklaşmak istemiyordu.
Sonra ben sınıfıma geçip oturmuştum. Bakıyordum nasıl durumu diye. Sonra çok
yorulmuştum. Okulların kapanmasına son 2 ay kala okula gitmemeye karar vermiştim. Ara
da uğrardım. Müdür yardımcım kalacağını söylerdi. Gel geçiricem devamsızlık sorunumu
halledeceğini söylerdi. Ama dayanamıyordum. Gidemedim. Sonra annemi aramış müdür
yardımcım okula beraber gittik annemle. Rehber hocam ve müdür yardımcı anneme oğlunuz
sınıfta kaldı demişti. Annem yüzüme baktı. Üzülmüştü. Ama oğlunu bilmiyordu ki. Saftı ve
aşk uğruna yandığını. 1 yılım çöpe gitmişti. 10. Sınıfa tekrardan başlamıştım. Ama sevdiğim
kız değildi. Nefret ettiği için benden nefretim diyordum. Ama pişman değildim sevdiğimden.
Çünkü 2 yılda 1300 tane şiir yazmışım. Beni şair ve yazar yapmıştı. Sonra başka okula
[5.08 21:49] ☀Hfgbeygndsofficiall☀: gitmeye karar verdim. Sonra o okulda sorunlar bitti derken annem başka adamla evlenmişti.
Istanbul da yaşıyordu. Annem beni arayıp hep istanbul'a gel demişti. Bende çok mutlu
olmuştum. Dayılarımla okuluma gittim. Nakil dilekçesini imzalamıştı. Heyecandan naklin
sonucunu bekliyordum. Nakil sonucu olumlu olmuştu. Annemi aradım karşı çıkmıştı üvey
babam beni istemedi. Bağırdı çağırdı. Müdürüme söylemiştim. Ama nakil iptal
edilmeyeceğini söyleyince üzülmüştüm. Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Okuldan
çıktım. Eve kadar karamsar düşünüp dalıp gidiyordum. Bir daha devamsızlıktan kalırsam
okuldan atılırım ne yaparım kötü kötü düşünceler aklıma geliyordu. Ertesi gün yağmur
yağıyordu. Sonunda MEB'e çıkmıştım. Müdürü benim okul müdürü aramıştı. Hanifi oğlumuz
okusun. Ben gerekirse nakil çıkan okulu arayıp sorunu hallederim demişti. Okul müdürüm
yanına çağırdı. Annemi aradı dedi ki " Doğurup atmak annelik değildir. Bakmak ilgilenmek
gerekir." dedi. Annem yüzüne kapatmıştı. Okul müdürüm bana sınavlara gir 15 tatilden önce
annen nakil versin geri buraya dedi. Sınavlara çalışıp fizik dersinden zayıfla geçmiştim. Ama
15 tatil dönüşü başka sınıfa düşmüştüm. Az çok tanıdığım insanlar vardı. Derslerimde
başarılı olmaya başladım. Azim benim işimdi. Zayıfsız sınıfı geçmiştim. Üç ay tatil gelmişti.
Annem o sıra da başka bir kardeşim dünyaya gelmişti. Kız kardeşim olmuştu. Adı özlem idi.
Ama resmini görünce çok tatlı ve sevecen bir kardeşim olmuştu. Babalar gününde Hakan
arkadaşımla sinemaya gitmiştim. Ayla diye bir film vardı. 2 yıldır ağlamayan ben o filmde
ağlayarak çıkmıştım. Hayatım çok kolay olmadı kazanmak.