Notes

"Süper," dedi Gece ve koşmaya devam etti.
Bu sırada Gezgin dışlanmış gibi hissetti kendisini ama bunun gereksiz duygusallığı olduğuna karar verdi.
Bir süre sonra arka taraftan çıkmış, yakınlardaki bir ormana doğru gidiyorlardı.
"Orada ne -nefes almak için durakladı- olduğunu biliyor musun?" diye sordu kıza adam.
"Bilmiyorum," dedi hiç güçten kesilmiş gibi görünmeyen beyaz tenli kız . O sırada adam, onun atletik bir vücuda sahip olduğunu farketti. Kendisi de pek güçsüz sayılmazdı ama aşırı fit de değildi.
O bunlara dalmışken arkalarında bıraktıkları yoldan yoğun bir ışık gelmeye başladı. Yolun bozukluğundan dolayı yer yer hafif havaya kalkarak, bütün hızıyla bir arazi arabası geliyordu.
"Bunlar onlar! Çabuk, otların arasına," dedi kız ve yüzü koyun yere attı kendini. Gezgin de aynısını yaparak beklemeye koyuldu.
Araba doğruca ormana gidiyordu, sanki kızın nereye kaçtığını tahmin etmiş gibi. Ancak yolun tam onların önündeki kısmında yavaşlamaya başladı ve durdu. Bayağı heybetli ve yapılı bir adam indi araçtan ve etrafa bakınmaya başladı. Üstünde siyah bir pardesü benzeri giysi vardı, ne olduğu anlaşılmıyordu.
"Sakın kıpırdama," dedi Gece, olabilecek en sessiz şekilde.
O anda devasa adam onların o tarafa döndü ve uzun uzun bakmaya koyuldu.
Gezgin'in kalbi deli gibi atarken aklından bir sürü şey geçmeye başladı. Neden bu işe girişmişti ki? Neden kendini riske atmıştı? Hepsi bu kızın suçuydu, aklını çelmişti. Keşke o olmasaydı, keşke bunların hiç biri yaşanmasaydı...
Yakınlardan bir çıtırtı gelince yüreği ağzına geldi. Şimdi yakalanmışlardı kesin!
Korkarak yan tarafına baktığında bir tilkinin yavaşça ormana doğru gittiğini gördü. Adam da bunu görmüş olmalıydı ki tekrar aracına bindi ve yola koyuldu.
Bütün vücudu rahatlamayla gevşerken, Gece sürünerek yanına geldi.
"Nasıl, eğlenceli olacak demiştim, değil mi?" diyerek sırıttı.
"Sorma," diyerek aklındaki düşünceleri belli etmedi Gezgin.
"N'oldu yahu? Bir tarafına ot kaçmışa benziyorsun," dedi kız ona ve sırt üstü uzanıp gökyüzüne bakmaya koyuldu.
"Ne kadar rahat bir kız," diye geçirdi içinden adam, oysa biraz daha dikkatli olsa onun ortamdaki gerginliği yok etmek için böyle davrandığını farkedebilirdi.
"Yıldızları çok seviyorum," dedi kız elini havaya kaldırarak, "Bir tanesini tutup çekebilecekmişsin gibi, çok narin ve saf. Oysa evrenin en vahşi, güçlü ve büyük varlıkları."
Adam, tekrar, ona ilgiyle baktı. Bir anlığına içinde bulundukları durumu unutmuş ve bu kızın gizemini çözmeyi aklına koymuştu... ardından o bir an geçti.
"Hadi, diğerleri de gelecektir. Bir an önce ormana gitmeliyiz," diye doğruldu Gece.
"Biri beni siksin," diye düşündü adam bezginlik ve biraz da öfkeyle ama "Kaç kişi var arkanda?" diye sordu normal bir ses tonuyla.
"Kim bilir. Artık hangileri umursuyorsa onlar."
Cevaptan tatmin olmasa da onunla birlikte kalktı ve ikisi birlikte ormana doğru yollandı.
İki yoldaş, ormana girerken gecenin en karanlık anı bastırmaya başlamıştı. Bulutlar, yıldızlardan ve aydan gelen ışığı kaparken uzaklarda bir yerden bir gece kuşunun sesi duyuldu. Boğuk ve değişikti. Ne olduğu anlaşılmıyordu ama kesinlikle insanın içinde bir merak uyandırıyordu.

Bölüm müziği: http://youtu.be/T5q04zThdeo


"Bu ağaçlar... bir değişik," dedi adam yürürken. Ormandan anlayamadığı bir nedenden dolayı rahatsız hissettiğini söylemek istemedi kıza.
Gece bir şey demedi ve durdu, önündeki bir şeye bakıyordu.
"Ne var?" diye sorarak yaklaştı adam ona. Daha sonra anladı, karanlığın içinde bir nehir önlerini kesmişti. Çıt bile çıkarmayan su, sessiz ve sakin bir şekilde akıyordu. Karanlıktan dolayı uzaktan görmesi zordu ama nehir yatağı bayağı derin ve genişti.
"Su sığ görünüyor, hadi geçelim," diyen genç adam paçalarını sıvayıp ayakkabılarını çıkardı.
"Evet, ölü bir nehir bu," dedi kız. "Acaba..."
"Hımm?" diye döndü Gezgin ona.
"Yok bir şey, hadi!"
İkisi de derin çukura girdiler ve ilerlemeye koyuldular.
"Çamur çok yumuşak, dedi adam , sanki sular--"
Lafı, uzaktan gelen büyük bir gürültüyle bir anda kesildi.
"Ne? Noluyor!?"
Uzaklara doğru endişeyle bakan kız bir anda harekete geçti.
"Görünüşe göre ölü değilmiş. Çabuk, yarısını geçtik bile, diğer kıyıya çıkmalıyız bir an önce!" diye bağıran kız koşmaya başlamıştı bile.
"Saçmalama, bir anda üstümüze su baskını gelecek hali yo..." derken suların canlıymışçasına onu yutmak için yükseldiğini farketti. Yakınlarda bir baraj varsa ve sel kapaklarını açmışsa böyle bir şeyin olabileceğini düşündü. Konuşmayı bırakıp ileri atıldı. Dik zemine tırmanmaya çalışırken zorlanıyorlardı, çamur bu tarafta daha kaygandı.
"Al!" diyerek bir dal parçası fırlattı adama kız. Kendisi de bir tanesini almış ve çamura saplayıp ondan destek almaya çalışıyordu.
Gezgin de onu taklit ederek yukarılarda bir yere sapladı sopayı ve kendisini çekmeye koyuldu. Bir yandan altındaki köpürmeye başlayan suya bakıyordu. Kalbinin panikle sıkışmaya başladığını hissederek can havliyle asıldı dala.
Çatırt!
Bir anda dengesi bozulan adam aşağı, suyun içine yuvarlandı. Dalgaların ucundaki beyazlıklar gibi bir hal almış olan suyun içinden kafasını çıkardı, gözlerini yakıyordu bu şey her neyse. Onları ovuşturup yukarıya bakındığında kimseyi göremedi.
"Beni terk etti, bıraktı!" diye düşündü. Bir başınaydı, arkasına baktığında dev bir su kitlesinin çığlıklar atarcasına üstüne geldiğini farketti.
"Siktir!"
Kıyıya doğru kulaç atmaya başladı, su yükselmişti ama hala kıyıya tutunamayacak kadar alçak olduğunu gördü. Bir yandan akıntı hızlanmıştı, dalga yaklaşıyordu.
"Siktir siktir siktir!"
Aklı deli gibi çalışırken etrafına bakındı, bir dal, bir sarmaşık, herhangi bir şey. Herhangi bir şey olurdu. Oysa hiç bir şey yoktu. Kontrolden çıkmış adrenalini yüzünden nefesi kesilmeye, başladı. Ölecekti! Arkasındaki dalgaya bakmak için başını çevirdi ve bu yüzden karanlığın içindeki kayayı göremedi. Başını büyük bir hızla çarpan Gezgin'nin beyni zonklamıştı. Görüntüler kaybolur, bilincine karanlık çökerken aklına tek bir şey geldi. Alev...

Sakin ve sevecenlik dolu bir ses şarkı söylüyordu.

Şimdi... kendini bırak.
Ilık sularla birlikte sürüklen,
Bana gel,
Benimle gel...

Gözlerine kızıl bir ışık çarparken rahatsız olarak onları açtı. Ay ışığıyla yıkanan kahverengimsi ağaçların kızıl kızıl parladığını gördü.
"Demek sonunda uyandın, güzel," diyen kızın sesini duydu. Gece'ydi bu.
"Sen, sen gitmiştin. Beni bırakmıştın," dedi adam sersem sersem.
"Suyun yükseldiğini farkedip ilerde bir yere koştum. Akıntıyla birlikte sürükleneceğin ve seviye zamanla artacağı için ordan alabilirdim seni. Baygın olman planımda yoktu ama işe yaradı sonuçta," dedi mutlu mutlu. Turuncu bir şeyi kemiriyordu.
"İster misin?" diyerek uzattı ona da. Ağrıyan başının arkasını tutarak kalkan Gezgin'in eline bir bandaj geldi. Kız onu tedavi etmişti.
"Bu ne -- yani teşekkür ederim," dedi utanarak, zayıflığına lanet etti bir yandan. "İlgilendiğin için sağol."
Gülümseyen kız bir şey demedi.