Notes

Sana Yakın
Bazen en sevdiklerimiz bizi kırar. Bazen ise en yakınlarımız bize ulaşılması imkansız görünür. Serin mi serin bir akşamüstü, ışık kirliliği yüzünden göremediğim milyarlarca yıldızın bana anlattığı öykülerdir bunlar. Ben onların huzurunda olmanın ruhsal ağırlığını sırtlanırken anlatıyorlar bana yaşamanın neden bu kadar güç olduğunu. Göremiyor ama biliyorum; dokunamıyor ama hissediyorum. Rüzgarın kendine has tadını, yazın sıcak ve bezici temposunu üstünden atmaya başlayan ağaçları, uzaklardan gelen meltem esintisinin neler taşıdığını düşünüyorum hep. Unutuyorum bazen sevgilim. İnsan olmayı, seni anlamayı unutuyorum bazen. Kendimi evrenin ahengine kaptırıp onunla bir oluyor, göz kapaklarımı kapatıyorum.

Tüm her şeyin silinik bir halde gözden kaybolmasını izliyorum usulca. Bir tek seni bırakıyor yıldızlar. Sükunet içerisinde ilerliyorum koridorlarda. Yıldızların ışığını takip ediyor, bizi nelerin beklediğini merakla hayal ediyorum. Yıldız ışığının gösterdiği yolda ilerlediğimiz saatler, belki de haftalar geçiyor. Ancak defalarca bulunduğum avluya ulaştığımda yaptığım yolculuk bir anlam kazanmış oluyor. Göğe bakıyorum. İşte o zaman birden bire milyarlarca yıldızın odak noktası benmişim gibi hissediyorum. O büyüleyici anın tadını hepsinin ışığı gözümü kamaştırana ve bakamayacak hale gelene kadar uzuncak çıkartıyorum. Seyrettiğim sayısız ışık kümesinden bir tane yıldız öne çıkıyor sonunda.