Notes

Merhaba, öncelikle şimdiden üzüleceğinin haberini vereyim çünkü bu mektup biraz gerçekleri anlatıyor.
Hayatın gerçekleriyle yüzleşeceğin iyi ve kötü tarafını ayırt edebilecegin yaşa nihayet geldin artık reşitsin ve özgürsün. Buna tam olarak özgürlük denmiyor sonuçta çevre baskısı özgürlüğü kısıtlıyor. Ben 18e girdiğim zaman artik ailem ile olan problemin düzeleceğini beni biraz da olsa serbest bırakacaklarını düşünmüştüm. Yanılmışım. Tabi kişiden kişiye değişiyor umarım hayat istediğin gibi devam eder. Bu konuşmalar sonrası senin 18 yaşını en içten duygularımla kutlarım. Ilk gunden sinav gününe kadar (sonrasi dahil değil) bana çok çok destek olduğun için teşekkür ederim. Beni çoğu kez uçuruma giden yoldan döndürdün, sınava daha ayrı bir gayretle çalıştım. Babamdan annemden alamadığım desteği ve o güven duygusunu gariptir ki 1 senedir konuştuğum "arkadaşım" dan aldım. Bu benim hayatımda yaşadığım en önemli ve en güzel şeylerden diyebilirim. Ne kadar da sınav sonuçlarımız beklediğimiz gibi olmasa da tek mutlu olduğum şey 1 sene kopmadan, neredeyse her gün beraber çalışmamızdı. Bir nevi sıra "arkadaşım" gibiydin. Onun haricinde hal hatır soran, derdimi kimseye anlatmayı düşünmezken tek bir "merhaba" mesajına bile derdimi hiç bıkmadan anlatacağım biri oldun. 1+ sene süren "arkadaşlık" kolay kolay yürümez ki bu sürede birbirimize doğru olanı yapıp güvenmişiz. Sanırım bu çok güzel bir şey olmalı. Sınav sonrasına gelecek olursak üzgünüm buralar biraz canını sıkabilir çünkü kendimce bir şeyler anlatacağım. Sinav öncesi Betül ve sinav sonrasi Betül arasında bana olan tavırları arasındaki fark koskocaman (benim gözlemim). Bu beni aşırı derecede üzdü. Türk lirasının değerinin 1 ayda diplere düştüğü gibi sanırım Fatih'in değeri de diplere düştü bunu halen çözemedim. (""Sanırım sevgilim var seninle pek ilgilenemicem havaları"") 100lerce geçici "arkadaş" kazanabilirsin ama bu süreçte kalıcı "arkadaş"ından olabilirsin. Sevgilin olmuş olabilir ama bu en çok değer veren kişiyi rafa kaldırmanı gerektirmiyor. (Benim hissettiklerim) Mesajların artık eskisi kadar samimi gelmiyor, geçiştiriyor gibisin. Standart -kısa- bir "arkadaş" konusmasindan maalesef sağ çıkamıyorum. Günüm berbat geçiyor ve gariptir ki sen benim bu modda olduğumu bilmiyorsun devam ediyorsun ama ben burda kendi kendimi yiyorum sinirden. Gercekten önemsizce konuşacaksan konuşmayalım artık. Ben bir şeyden bir kere vazgeçtim ( bunu yıldızlı paragrafta açıklayacağım) olana şükrettim. Şükrettiğimten de vazgeçtim olmasın çünkü artık o aşamadayım. Keyfin bilir tabi ki Fatih gibi "arkadaş" çok var ama Fatih Purtaş'ı eminim asla yoktur. Bunlara da biraz düşünmeni istiyorum zaten tercih sonrasına denk geliyor hani biraz hatrım varsa en azından benim için en doğru kararı sen verirsin