Notes

Ben hep kaçmak istedim kendimden. Bulunduğum yerden. Olduğum kişiden. Belki korktum. Belki çekindim. Ama hep kaçmak istedim. Bir yere bağlı kalamadım hiçbir zaman. Bir noktada sabit kalmak, orada nefes alıp vermek bana göre değildi. Garip bir şey bu; yani içinde bulunduğum durum. Kötüyüm. İyi değilim. Uzun zamandır iyi hissetmiyorum. Hissetmekten uzağım, bir eylemi hissetmek adı altında yaşıyorum. Hissetmek nedir unuttum. Paramparça bir haldeyim. Darmadağın olmuş duygularım var. Elimde tutamadığım zamanlarım ve yarım kalmış birkaç hayalim var. Ben iyi değilim. İyi olmaktan kilometrelerce uzakta bir yerlerdeyim. Yolların getirdiği hüzünle savruluyorum. Kendimi toplamaktan bıktım. Koleksiyon olarak kendimi topluyorum. Hiç beklenmedik yerlerde bir parçamı buluyorum. Nasıl kaybettiğimi hatırlamaya çalışıyorum. Olmuyor; hatırlayamıyorum, yapamıyorum. Kaybetmekten usandım. Hem de fazlasıyla. Defalarca yenilmekten; yara almaktan bıktım. Bu yaralar çok ağır taşıyamıyorum. Bazıları çok fazla acı veriyor. Derinlerde. Saklıyorum herkesten. Bazen ben bile unutuyorum. Sonra bir şarkı çalıyor veya bir fotoğraf karesi canlanıyor aklımın kuytularında; yaram aklıma geliyor, acı veriyor. İğrenç bir durum bu. Katlanamıyorum. İntiharlar biriktiriyorum. Kayboluyorlar. Üzülüyorum. Ben günün belli saatleri fazlasıyla hüzünlü oluyorum. Genelde gece yarısından sonra. Hüzün büyüyor. Kocaman oluyor. Bazen karşıma oturuyor. Bazen içimde bir yerlerde kördüğüm oluyor. Anlam veremiyorum. Hüznüm benim mirasım. Bazen hüznümü gökyüzüne ısmarlıyorum. Griye çalıyor gökyüzü. Gri gökyüzünün hüzünlü yüzüdür. Canım acıyor.Hem de fazlasıyla. İyi değilim ben. Hiç olamadım. İyi olmak nedir bilmiyorum. Belki yolculuklar iyi hissettiriyordur. Bilmiyorum. Kurtulamıyorum. Bazen düşünüyorum bu saatlerin mutlulukta bir derdi mi var diye? Ne zaman mutlu olsam saatler olması gerektiğinde daha hızlı akıyor. Ne zaman mutsuz olsam, saatler, günler, haftalar, aylar hiç geçmiyor. Hele geceleri bastırıyor. Müzik biraz olsun iyi hissettiriyor. Rahatlıyorum. Bunu sık sık yapıyorum. Elimden fazlası gelmiyor. Yazmak güzel eylem. Yazıyorum. Düzenli olarak yazıyorum. Sürekli yazıyorum. Yoksa öleceğim. Biliyorum. Anlıyor musun? Emin değilim. Rüyalarım gitgide yok oluyor. Fark ediyorum. Kâbuslarım artıyor. Bu hiç iyi değil. Karanlığa karışıyorum. Kimseler yok burada. Yalnızlıktan yutkunamıyorum. Kesik kesik nefes alıyorum. Gecenin kör karanlığına doğru ölümün sesi yankılanıyor. İçim ürperiyor. Ses iyice artıyor. Bir süre sonra sese eşlik ediyorum. Yoruluyorum. Oturuyorum bir kenara. Bekliyorum. Beklemeye devam ediyorum. Saatler geçiyor. İnsanlar geçiyor. Bekliyorum. Her şey değişiyor. Ben kalıyorum. Ben bir kenara oturmuş bekliyorum. Bilmiyorum. Ben yine hiçbir şey bilmiyorum. Sadece bekliyorum.İçim acıyor.Senin bunlardan haberin bile yok.Gün geçtikçe yok oluyorum sanki.Hissizleşiyorum galiba.Eskisi gibi gülemiyorum artık.Değiştin diyorsun bana.Değişmedim.Sadece ruhumu,kendi benliğimi kaybettim.Bulamıyorum.Kaybettiklerim arasından en çok kendimi özlüyorum.Senin bensiz mutlu olduğunu görünce daha da yok oluyorum.Bensizlik kolay ama sensizlik gerçekten çok zor geliyor bana.Yapamıyorum.Alışırım sanıyorum.Unuttum diyorum belki de öyle varsayıyorum.Uzaklaşamıyorum.Kaçamıyorum senden. Senin varlığına o kadar alışmışım ki sensiz yapamıyorum sanki.Canımı yakıyorsun.Çok fazla yakıyorsun.Ama vazgeçemiyorum.Yine korkuyorum.Hiç başlamamış bir şeyin bitmesine üzülüyorum.Garip.Bazen soruyorum kendime "bunu mu hakettim?" diye.Ama öyle değil işte.İyi insanlar hep mutsuz olurmuş.Öyle derlerdi hep.Eksilmiş hissediyorum sadece.Senin umrunda değil.Biliyorum.Kısa bir süre önce böyle değildin.Değiştin.Sahi, birden ne değişti de böyle oldun? Çok mu kırdım seni? Sanmıyorum.Sen beni bu kadar kırmışken ben seni daha fazla nasıl kırabilirim ki.Bilmiyorum.Beni hiç sevmedin.Biliyorum.Ama ben çok sevdim.Ben hiç bir zaman sevdiğim kadar sevilmedim.Bu aralar pek bir şey hissetmiyorum.Duygularım ölmüş gibi.Düşüncelerim var sadece. İçimde o kadar fazla düşünce var ki dile getiremiyorum.Sadece yazıyorum.Yazmak iyi hissettiriyor.Kimseye söyleyemediklerimi yazıyorum.