Notes

Bazı kadınların şövalye sandıkları adamların, aslında alüminyum folyo ile kaplanmış olduklarını görmeleri baya zaman alıyor.

Otomatik açılan kapısın gibi ey eski sevgili, içeriye kimin girip çıktığı belli değil.

Elbet tekrar tamir edilir bu kırılan kalpler, ama her düğümde biraz daha kısalır ipler.

Ben senin 90-60-90 ETİNİ sevmedim. Samimi sandığım KALBİNİ sevdim! Şimdi TAŞ KALBİN yüzünden kalıbına tüküresim geliyor.

Kalıbına yakışanı arar durursan, KALBİNE yakışanı zor bulursun!

İçinden geldiği için değil de işine geldiği için benimle olanlar, her zaman için tekmelenmeyi hak eder.

Ben sana inandığım için BİR GÜN kaybederim. Ama sen bu karaktersizliğinle BİR ÖMÜR kaybedersin.

En güzel ironisidir dünyanın, seni üzmek istemiyorum diyen herkesin hayatımızın içine sıçması.

Paşalar gibi geldiğin karşılandığın yüreğimden, soytarı gibi gitmeyi de elbet öğrenirsin.

Ne yarım kaldım senden sonra, ne de yaralı, beni ne sen yıkabilirsin, ne de en kralı.

Götlere katlanmak sandalyelerin işi insanların değil.

Ben kendi çapımda yazıyorum. Ucu sana dokunuyorsa, etrafımda dönüyorsun demektir boşa uğraşma. Bakmam sana.

Demiş ki: ”kaybettiklerini görsün de ağlasın”. Dedim ki: ”kazandıklarımı görsen, değerinin olmadığını anlarsın."

Demişsin ya onun gibilerini cebimden çıkarırım diye. Dinle. Ben senin gibilerini tespihime dizerim tövbe tövbe diye çekerim.

Balonlar, içi boş şeylerin de bazen yükselebileceğini hatırlatır.

Kimi insan girdiğinde odayı aydınlatır, kimi de çıktığında…