Notes

Naif şeyleri seviyorum aklımda geçmişe dair güzel günler var güneşli günler belki de...
Benim için huzur gün batımı ya da yaz mevsimi... Hafızamda canlanan ama kelimelere dökemediğim güzel günler var içimde. Belki bir hayal belki de eski mutluluklara dair bir özlem, ayırt edemiyorum. Gözlerimi kapattığımda gözümün önüne gelen anları yaşar mıyım bir gün bunu düşünüyorum. Kimseye değmeyen hayallerim kendi çapımda mutluluklarım var. Küçük şeylerden mutlu olmayı seviyorum. Belki bir gün o huzuru yaşarım. Kendi içimde yaşamam gereken bir huzur bu. Birinin varlığından değil, uzun süredir kendi varlığıma ayırmadığım zamandan kaynaklanan bir sorun gibi. Kendimle aramda olan bi mutluluk gibi.

“Herkes gitmiştir, herkes kaç kere gitmiştir, herkes kaç kere kendinden diye yine kendine gitmiştir, bazıları da yine kendine dönememiştir ve hepsi de serüvene dahildir” diye ne güzel demiş Haydar Ergülen...
Zaten hepimiz bol gitmeler olan laflar etmeye bayılırız ve en çok sözünü tuttuğumuz laflar da bunlardır. Belki birinden değil de kendinden gider insan. Nereye giderseniz gidin yine de kendinize gidersiniz. Peki ya kaybolursanız?
Bir daha kendinize dönemezseniz o zaman ne olur? Benliğinizi mi kaybedersiniz yoksa sizi siz yapan şeyleri mi? Çoğu zaman o gidiş kendinizi bulamayışınızdandır bana göre. Her gidiş bir kaçış değildir bazen de bir arayıştır. Arayıp da bulamadığımız şeyleri de arayıp durmaya bayılırız. Eksik olan bir parçalarımızı toparlamaya çalışırız. Ama her zaman yolunda gitmez bu durumlar. Kendimizi bulmak için önce kendimize sorduğumuz sorulara cevap verebilmek gerekir. İnsan kendini tanımalı ama bunu nasıl yapacağını da kendinden öğrenmeli.
Bir gün bunları öğrenirsem tekrar yazacağım. Yazmayı seviyorum ama yıllardır neden yazmadığımı bilmiyorum. Kimseye anlatılamayan şeyleri yazıyorum. Yazmaya devam edeceğim. Bugün 6 Mayıs 2019.