Notes

Mahallenin büyük çocuğuydu. Masal bu ya; diğer çocukların günlük harçlıklarından pay alıyor aksi halde onları dövüyordu. Fakat akılsız değildi, bir gün tenhada kendisine bir şey yapabilirlerdi. O halde korunmalıydı. Kendi akraba ve ahbap çocuklarını topladı etrafına, diğer çocuklardan kestiği payın bir kısmını onlara verdi ve dedi ki: "Sürekli kazanmak isterseniz hep benim yanımda olacaksınız, size yan gelip yatmalı hayat vaat ediyorum."

Böylece "mahalleli çocukların yarısından zorla alınanlarla beslenen diğer yarısı" bu abinin ateşli koruyucusu olmuşlar.

Gökten üç elma düşmüş. Hepsi de "mahallenin yarısından zorla alıp kebap hayat yaşayanların kucağına düşmüş. Onları da yemişler, çünkü neden yemesinler?
Ömürlerinin sonuna kadar konfor, lüks, rahat içinde yaşamışlar, hiçbir dertleri olmamış. Diğer yarıyı sorarsanız onlar bildiğiniz gibiymiş. Evlerinde kısık sesle "ben bilirim yapacağımı" derler ama sabah olunca ilk iş kapı önünde verecekleri parayı hazır etmek olurmuş. Bazen neden bunları mahalleden atamadıklarını biraraya gelip konuşsalar da buna cevap bulamadan dağılırlarmış. İçlerinden biri "bu iş böyle devam etmez" diyecek olsa diğerleri "peki kim yapacak?" dermiş. Buna asla cevap bulamamışlar. Dayak yemeden ve haraç vermeden yaşayacakları hayatı hayal bile edemiyorlarmış. Günü kurtarsalar yetermiş.

Mahallenin yarısını, diğer yarısından beslersen değil dünyada, hiçbir alemde sırtın yere gelmez. Doğruların canı cehenneme...