Notes

Evet şu an zurnanın zort dediği yere gelmiş bulunmaktayız. Ve açıkçası bunu yazmaya başlarken aklımda binlerce düşünce var ama hiçbir kelime şu an bu satırlara dökülecek gibi durmuyor. Olay şu ki, sana yazacağım daha ilk satırdan her şeyi anlayacaksın. O yüzden yazının bu satırdan sonraki kısmı spoiler içermektedir djdjsd.

En baştan özetleyecek olursam bu bilgiyi de akılda bulundurarak ben her zaman bu dünyada yaşamanın tek sebebi olarak sevgiyi gördüm ve duygusal bir insanım.

Thats the sentence that you are gonna find out who i am :
Ya da bundan sonraki olsun çünkü biraz kapalı yazıyım sjdjskd.
Geçen sene ilk dönemin sonlarına doğru babam ve annem, abimle beni karşılarına alarak babamın bir hastalığa yakalandığını, bunu bizimle paylaşma zamanlarının geldiğini düşündüklerini söylediler. Gel gelelim ki hastalığın adını da vermem gerekirse Multipl Miyelom. Daha açık olmak gerekirse plazma hücreli bir kanser. Uzatmadan detay verirsek kemik iliğiyle ilgili bir şey. Tabii ben, yine her zamanki rahatlığım ile benim babama bu ne yapar ki ehehe kafasındaydım en başta, o kadar üstlemedim de tabii ama sürekli arayıp filan konuşuyordum tabii. Neyse, abim tıp okuduğu için o daha çok ilgilendi araştırdı etti ve açıkçası ben daha bi iyimserdim yani durumu hakkında. Bir gün bana dedi ki derslerine iyi çalış babamın ortalama 4 ay ömrü kaldı. Ağladın mı diye sormuştun ya fjdksx öyle ağladığımı başka hatırlamıyorum bak şimdi de ağladım djdjsd. Neyse bunun bende çalışma etkisi mi yaratması gerekirdi bilmem ama öyle bir etki yaratmadığı kesin. Ben eve döndüğüm zaman kendi evimde bile yatıp kalkmadım babam kemoterapi gördüğü için hiçbir şekilde mikrop kapmasın hassas diye. Gelip maske takıp konuşup kuzenim gidiyordum hep. Normalde de 1 hafta kalacaksam 2 hafta kaldım sonra döndüm okul için. Aslına bakarsan ben hiçbir şey olmamış gibi davranıyorsam dahi bunun tek sebebi samimiyetine inanmadığım insanların söyleyeceği siktiriboktan cümleleri duymak istememem. Neyse işte öyle döndüm abim desen şöyleyiz djdjsjc evde kendimiz bira yapıyoruz öyle salmış kendini ders çalışırken içiyoe otururken içiyor bazen yemek yemiyor içiyor. Ben çok iyi hatırlıyorum bir gün böyle içmiş geldi yanıma işte biz bunu hak etmedik babam hak etmedi filan dedi ben kendimden 6 yaş büyük insanı omzumda ağlarken hem de kendi babam için teselli etmek zorunda kaldım. Sonra dedim ki, bak cümleyi direkt olarak aktarıyorum "dalyarak insana bir anda babamın 4 ay ömrü var ortalama denir mi" o da dedi ki ben 44 dedim. Insan babası 44 ay yaşayacak diye sevinir mi seviniyor amk fjsjdxj. Ondan sonra ben normal olmadım ki sürekli sabaha kadar oyun oynadım zaten arkadaşlarımla takıldım bir sürü arkadaşım oldu gün geldi abimle oturduk içtik gün geldi arkadaşlarımla öyle o yüzden dönem boyu 1 gün gittim okula yoksa keyiften değil. Imzaları yerime arkadaşlarım attı sınavlara girdim yine birkaç dersten geçtim ki üniversitede hiç derse girmeyip çalışmayarak mucize hele ki mühendislik okurken. Neyse ondan sonra okulum daha bitmemişken ben döndüm Trabzona babama dedim böyle böyle düşünüyorum ben bir sene burada durup ders çalışmak istiyorum bölümü sevmedim bilgisayar mühendisliği okuyacağım dedim. Sizin bildiğiniz de bu zaten. Neden bunu anlattığıma gelecek olursak, yalan olmayacak dediğimiz için. O da zaten tamam dedi yanında olmamı istediği için(mayısta geldiğim zaman durumu birkaç ay öncekine göre daha iyiydi tabii).
Ondan sonra dershane başladı ki ben böyle günde 18 saat pc başında geçirebilecek bir insanım çünkü sahtelikle uğraşmama gerek yok orda neyse ilk başlarda biraz çalıştım biraz baktım dedim okey güzel ki ben günde 1 2 saat çalışsam çok da iyi yaparım benim abim 2000 yaptı meselâ beyin sağlam da ben aptalım fjdkdf. Neyse öyle ilk başlarda yine biraz soru filan çözüyordum sıkıntı etmiyordum iyiydim onu da iyi görüyordum güzeldi bu. Ondan sonra böyle ağrıları filan başladı ilk önce hastaneye gittiler birkaç kere dediler gaz vardır filan ama adam öyle ki oturamıyor yatamıyor yani aslında daha iyi kontrol edilmesi gerekirdi neyse, bir gün ben yine işte dershaneye gelmişken o da hastaneye gitmişti o gün öyle testler filan derken orda kaldılar o gece ondan sonraki gün ben uyumuşum ders mers hikaye çünkü kafamda djdjd aradılar beni fakülteye gittim öyle kist varmış 8 santim mi ne omuriliğinin orda baskı yaptığı için de ayakları tutmaz hale gelmiş(ki birkaç gündür ben filan omuz veriyordum ki yürürken destek oluyordum yoksa kaldıramıyordu kendini uykusuz diye herhalde demiştik sorun gaz varsayıp). Neyse işte ameliyat olmazsa felç olabilir filan dediler. Baktı bana ben baktım ona tam böyle gözlerim dolacak dedi ki alperen çık dışarıya aha bak ismimi de yazmış oldum fjskdd neyse. Ben de çıktım gittim dışarıya ağlıyorum ama dkwkx çünkü şöyle bir şey var ki 8 cm ne olum dkskdkwd hani riskliydi ameliyat ama olması da gerekirdi felç mi kalsın adam. Neyse, ameliyat oldu işte öyle akşam da çıktı iyi geçti falan iyi dedim güzel ama biliyorum ki uzunca süre yürüyemez omuriliğinden ameliyat olan bir insan. Neyse eve böyle bildiğin hastane yatağı gibi yatak getirildi tabii böyle annem de hemşire benim çok ilgilendi onunla bazen kardeşleri kaldı bizle onlar ilgilendi. Mesela ben hatırlıyorum bir gece biz sabaha kadar baş başa oturduk konuştu benimle mesela kız konusunda filan çünkü abim öyle ki önüne gelenle takılır ha kızlar mutlu o mutluysa banane neyse konu o değil. Biz baya uzun konuştuk saatlerce bana dedi ki bu kadar olgun olduğunu bilmiyordum sonra aynı gün şey dedi hani sen gidersen de anneni götürme filan dedi. Zaten ben istesem annem bırakıp gelmsz ama fjdjskd tabii istemem de neyse dedim annem durur zaten bi iyi ol ayaklan da belki ben de gitmem filan neyse bu durumdan sonra ben bilmiyorum hiç aynı olduğumu hatırlamıyorum ki tam bu aralar benim baya gelmediğim oldu derslere hatta biz aynı sınıftayken ama birkaç saat önce şunu fark ettim ki ilk defa dikkatimi çektiğin gün 19 aralık bunu düşündükten sonra kontrol ettim ve doğru. Hikâyenin sen kısmına gelecek olursak. Ben bulunduğum ortamı, veya içindekileri eğer gerçekten sevdiğim insanlarla dolu değilse çok da umursamıyorum kendim nasıl mutlu olacaksam öyle davranırım ha bu normalde insanları kanser edecek şekilde olmaz ama pek de iyi olduğum bir zaman diliminde tanışmadık ne diyeyim. Şöyle ki gerçekten de seni gördüğüm ilk an oo uu denecek şeyler olmadı sıradan normal bir insan evladı yani ama sonra senin tavırların filan farklı geldi çünkü içtendin samimiydin ve olay şu ki ben değerli olduğunu düşündüm. Zaten sonraki boklukların hepsi de bu sebepten. Çünkü hiçbir şekilde seninle birlikte olayım yok öyle olsun böyle olsun derdim olmadı ki olsaydı da o saçma sapan olaylar olmazdı djskwkdkekd ya o kadar utanıyorum ki düşündüğüm zaman ben hayatımda bu kadar saçma bir şey nasıl yapmış olabilirim. Ama bir şey diyim mi yaparken hiç de amk salağı napıyorsun demedim. Sorun şu aslında içimde bu olan şey o günkü salakça konuşmanın oluşu değil de içeriği yani, benim içimde tam olarak da bahsettiğim gibiydi. Meselâ bana karşılık bekleme filan demiştin halbuki benim yaptığım senin değerli olduğun için mutlu olman adına yapılmış(karşılık) bir hareketti. Elbette baktığım zaman hahahaha ne büyük aptallik diyip gülüyorum ve açıkcası komik yani insanlar böyle boktanken senin bu hamleni kim normal karşılar ki? Bundan sonrasında pek umursamadım çünkü açıkçası hem bu tam bir faildi ki o kadar hard bir faildi ki düzeltmek için zamanı geri almak lazımdı hem de düzeltmeye çalışsam da buna imkân vermeyeceğine emindim. Yani olayın o kısmı birazcık yanlış anlaman, yoksa ben a dicekken dönüp b demedim veya o amacım yoktu. Bundan sonraya gelecek olursak, meselâ vefat ettiği zamanı anlatayım sana böyle salı günü gittiler hastaneye annem de bana işte kontrole filan dedi dedim tamam sonra yazdi akciğeri su toplamış yarın bir gel gör istersen sonra ertesi gün biz bugün taburcu olucaz sen eve git dedi ben de eve gittim ertesi gün yine ders mers sallamış uyuya kalmışım kuzenim geldi kaldırdı beni gittik hastaneye. Yani öyle komik ki amcamın evine gittim ilk ordan birlikte gidecez yengem amcama diyor ki o bilmiyor mu bir şey sorsan sessizce demiştir 10 metre öteden duydum. Yine de insan kendisini kötü bir şeye inandırmak istemez ki ben aslında en kötüye inanıp tedbirli olmayı severim bu yüzdendir ki binlerce lira biriktirdim bir şey olursa kullanırım diye neyse. Gittik hastaneye babamın arkadaşı bana dedi ki, oğlum küçük bir çocuk değilsin o yüzden senden bir şey saklamayacağım babanın durumu iyi değil şu an yoğun bakımda makineler bağlı istersen git gör ama bana kalırsa onu böyle görme dedi. Ondan sonra annem geldi zaten ağlamaya yer arıyor kadın çünkü güçlü bir insan, babamın yanında ağlamıyor(yoğun bakımda bilinci kapalı ama dediklerini anlıyor tepki veriyor çok hafif olarak). Geldi işte birkaç saat ömrü var babanın abinle de görüştüm(abim de tıp son sınıf işte şubatta doktor) doktorla filan da konuşmuşlar abim de konuşmuş makinelere bağlı kalırsa acı çeker demişler yani sana şöyle diyim saatlerce babamın öleceğini bilerek bekledim belki bir şey olur diye çünkü umut bu, umutsuz yaşanmaz ki bu arada abim denizliden dayımlar akrabalar filan da hangi şehirlerse yola çıktılar bile. O kadar saat geçti ama öyle ki dünyanın en uzun günüydü benim için ve hani rüya olsa da uyansam diyordum. Tabii bir süre sonra kaçınılmaz son geldi, annem geldi sonra ağlamaya başladı o aralar ne dediyse hiçbir şey hatırlamıyorum tek yaptığım şey ona sarılıp gözyaşlarını sildiğim sonra da böyle kafamı omzuna koyup sarilmışken o görmeden ağladım. Amcamlar halamlar filan hep ordaydı zaten onlar da ağladı amcam sarıldı anneme filan ne bileyim sürekli her saniye ağlıyordular annemin ağlamasını istemeyip bir şekilde sakinleştirince ağlamaklı bir ses tonuyla tamam oğlum ağlamicam diyip 2 dk sonra halamın ağlaması ile tetiklenip ağlıyordu mesela. Bu arada ben bunları hiçkimse ile konuşmadım çünkü istemiyorum kendimi açmak ölünce ağlamadığım kadar ağladım şu an. Neyse işte ben zaten kimsenin yanında ağlamamaya çalışsam da(sınırlarım varmış ki mesela okulundaki törende ağladım) bunu pek başaramadığım bir iki an oldu. Tam ağladım denemez tabii ama gözlerimde biriken yaşlardan önümü göremiyordum. Sana attığım ufaklık var ya, 1 hafta boyu her gün onun beni yormasına maruz kaldım djddkd çok güzel çok hoş çok tatlı ama yorucu da tabii. Sonrasına gelecek olursak, elbette ki hayat devam ediyor ve bazı şeyleri geride bırakmak ama baktığın zaman daha 53(nüfusta 54 ama gerçekte 53) yaşında bir insanın ölmesini de yedirmek kolay değil. Bunlar olmuşken tam da her şeyin böyle umrumda olmadığı ve depresif olduğum(dışardan anlamak için beni benim kadar tanımak gerek) zamanlar yaşandı. Meselâ bana gelip başın sağolsun dediğin zaman samimi olduğunun farkındaydım ve bunun için de minnettarım orda biraz fazla şey yapmış olabilirim tuhaflık djskdc ama aslında şöyleydi aklımdan geçen, biliyorum ki bunu yapmak içinden gelse de can attığın bir konu değil ama hani rahat ol sıkıntı yapma benim seninle bir sorunum yok ya da çekinmene gerek yok diye düşünüp rahatladın mı diye sormam sjdkwkdmwmd. Sana yazmamın sebebi buydu aslında, haftalardır özür dilemek istiyorum ama garip bir şekilde ben de çekindim hem de oldukça, hatta rüyamda bir kere sana bunu dicektim sen de tamam ya sorun değil filan yaptın tam dinlemeden bile hepten hevesim kırıldı skskskd. Bu birkaç günlük periyota gelecek olursak eğer, her zamanki gibi haklı çıktım hem seninle kafamın uyacağı konusunda hem de senin çok değerli bir insan olduğun konusunda.
Odunluk yaptığım için özür dilerim.
Ha bir de ek olarak, sen istesen bile o aylar önceki konuşma zamanı ben seninle olmayı kabul etmezdim. Çünkü çok önemli bir sınavın var ve gördüğün gibi ikimiz birbirimize acayip bağlanmaya müsaitiz karakter olarak.

Tamamen dürüst olmamı istedin ben de oldum, o alperen sen misin sorusuna da yalan söylemek zorundaydım özür dilerim.
Sonuca gelecek olursak gerçekten önemsediğim tek bir şey var. O da senin değerli olduğun ve mutlu olmanı istiyor olduğum.
O yüzden gerisi önemli değil. Istersen benimle konuşmayabilirsin de e illa ki üzücü olur ama oo niye yoo diye ağlayamam djsjd ya da seni hiçbir şekilde rahatsız etmem bu konuda rahat olabilirsin.
Tek istediğim şey sana güvenip kendimi açtıysam bu aramızda kalsın çünkü kanımdan insanlarla bile bunları konuşmadım.
Yani her şeyin özeti olarak, sen benim görmek istediğim için değil gerçekten değerli olduğunu gördüğüm için dikkatimi çekmiş bir insansın. Bense dışarıya farklı gözüken ve gerçek birkaç dostu hariç kimsenin kolay kolay anlayamayacağı bir insanım. Hayat ne getirirse getirsin her zaman mutlu ol bitanesin sen.