Notes

Bir alternatif tarih senaryosu oluşturmayı planlıyorum. Kimseye karşı bir agresif saldırı yapma hedefinde değilim. Amacım bir alternatif senaryo oluşturmaktır. Hikaye basitçe şu şekilde:

Türkiye'de inkılaplar devam ediyor. Bir sürü yenilikler geliyor. Yakın zamanda çok partili hayata giriş çabaları başlayacak. Bu da ülkeyi büyük bir kaosa sürükleyecekti. 1924 17 Kasım'daki çok partili hayata geçiş denemesi başarıyla devam etti, böylelikle çok fazla farklı görüş ortaya çıktı. Bunlardan en popülerleri Cumhuriyet Halk Fırkası, Demokrat Fırkası ve Komünist Fırka idi. Yıllar geçti inkılaplar devam etti fakat doğuda huzursuz bir komünist toplum vardı. Rejim karşıtı ve yıkmak isteyebileceği türden. Atatürk, her ne kadar orduyu siyasetten ayırsa da orduda partizanlar boy gösteriyordu.

Tarih 1935 16 Kasım doğuda birçok aşiret ve halk silahlanmaya başladı. Bunun haberini alan Atatürk, mecliste bir kararname yayınladı ve kabul göründü. Bu kararnameye göre, yüksek rütbeli subaylardan oluşan bir grup doğu illerini teftiş etmek için gönderilecekti. Atatürk en iyi adamlarını seçmişti fakat içlerinde hala partizanlar vardı. Bu grup Kars'ı teftiş etmeye giderken hain partizanlar ve rejim karşıtları tarafından şehit edildi. Bu haber Atatürk'e biraz geç gelmişti. Duyar duymaz ülkede 1 gün boyunca yas ilan edildi. Ardından orduyu toplayarak sert bir şekilde bu rejim karşıtlarını durdurmaya gidecekti. Sivas'taki ordu karargahında dinlenmeye çekildi. Karşıda çok büyük bir güç çıkacağını zannetmiyordu. İsyanın başkenti ve lideri de tam olarak belirsizdi. bu yüzden teker teker başlaması gerekiyordu.
Geriye kalan subaylarıyla beraber toplantıdayken bir mektup alır. Mektup, Gürcistan ve Ermenistan taraflarından geliyordu. Diyordu ki: ''geri çekilin yoksa Kızıl Bayrak taşıyan bir meclis görürsünüz.'' Atatürk bunun sahte bir mektup olduğunu korkutmak için sahte bir mektup olduğunu düşündü bunun üzerine doğuya askerleriyle beraber yürüdü. fakat karşısında ummadığı bir şey görür. Doğu'nun Ayısı Sovyet'i... Atatürk bir anda telaşlandı fakat kendini hızlı topladı ve hemen ordusunu Çoruh Nehri ve Tortum Gölü hizasına çekti. Savunma savaşı bekleniyordu fakat henüz yeni kurulmuş olan Türkiye Cumhuriyeti savaş teknolojisinde pek ilerlemiş değildi. Savaş uçak sayısı, tank , motorize ve tüfek sınırlıydı. Sovyetler de yeni kurulmasına rağmen hızlı bir şekilde gelişmişti. Tarım ekonomisinden Sanayi ekonomisine geçmişti. Beklediği gibi düşman ordusu gelmişti. Düşman ordusunda en çok güvendiği subaylardan, aşiret liderlerine kadar bir çok kendi askeri ve halkı vardı. Sovyetler tüm bu subayları ve aşiretleri silahlanma zamanında mühimmatını sağlamış ve iyi eğitmişti.
Kızıl ordu büyük bir taaruza geçti. Elinde iyi subayı kalmayan, mühimmatı az olan Atatürk orduyu neredeyse kendisi yönetiyordu. Böyle bir savaştan sağ çıkamayacağını biliyordu fakat ülkedeki rejimi korumak için her şeyi gözü önüne aldı. Kendi canını bile... Kendi askerleriyle son konuşması şu şekildeydi: "Ey, Yüce Türk askeri! sen bu zamana kadar kendi sancağın için canını yok saymış, hayatını gözler önüne sermiştin bunu isteyen biri olmadığı takdirde bile. Şimdi evlatlarım sizlere son kez şunu demek istiyorum. Burada kimse zorunlu olarak durmak zorunda değil. İsteyen evine gidebilir ve kızıllardan uzak durabilir ya da benimle durup ölene kadar kızıllarla savaşabilir. İmkansız diye bir şey yoktur. Belki kazanamayacağız fakat gelecek nesiller bizim kahramanlıklarımızı duydukça zihinleri açılacaktır. Belki biz başaramayacağız fakat onlar, bunları devam ettirebilir. Kimler benimle ?" ordu: "Emrinizdeyiz Paşam!" Çok kanlı bir savaş dönmüştü. Zayiatlar on binleri bulmuştu yüz binlere geliyordu. Türk ordusu zekice bir strateji ile nehir avantajını iyi kullanıyordu ama mühimmatları azalıyordu. Bu da büyük bir sıkıntı yaratacaktı. 10 gün 10 gece top mermi sesinden bir şey duyulmuyordu. Yaklaşık 1 ay sonra Türk Muhafız Ordusu'nun mühimmatı bitmişti. Sovyetler son bir taaruzla nehiri geçmiş, bir çok askeri de şehit etmişti. Atatürk kaderine boyun eğmeyip silahındaki süngüyü çıkarıp savaşmaya devam etti. Fakat Sovyet lideri Josef Stalin onu canlı bırakmalarını istiyordu. En sonunda Atatürk ve yanındaki 10 Subay teslim oldu. Subayların hepsi öldürülürken. Atatürk yargılanacaktı. Atatürk'ün öldürülmemesinin sebebi yararlı olabileceğidir.
Atatürk yargısı bittiğinde kendisinin kesin bir şekilde böyle bir rejime hizmet etmeyeceğini söylemiştir. Bunun üzerine öldürülmesi istenmiştir fakat öldürülürse Siyasi denge bozulacaktı. Bunun üzerine Atatürk'e sürgün kararı çıkmıştı.

Sürgün kararı çıktıktan sonra Atatürk nereye gideceğini bilmiyordu. Balkan ülkeleri Sovyet'ten korktukları için pek yanaşmadı. Polonya, Fransa ve İngiltere de pek sıcak bakmadı. İtalya ile görüşmeye başladı fakat son yaşanan İzmir talebinin reddi üzerine ne yapacağını bilemedi. Çok geçmeden bir mektup geldi. Mektup Berlin'den geliyordu. Mektup'ta: "Sizi karşılamak bir onurdu sayın kurtarıcı lider." Mektup Adolf Hitler'in ta kendisindne geliyordu. Atatürk gidecek yeri olmadığı için mecburen gitmek zorunda kaldı. Adolf Hitler'in özel ziyaretçisi olarak kabul gördü. Geldiğinde Almanya biraz garipti. Sağcı akımı yeni başlamıştı. Yeni Politikalar v.s.
Tarih 1936 21 Ocak Atatürk hala memleketine hasret duyuyor. ve Kızıl Hilal İsyanını unutmuyordu. Almanya'da durduğu süre zarfında Adolf Hitler ile çok yakın ilişkisi olmuştu. Yavaştan Sağcılığı tamamıyla benimsemişti. Adolf Hitler Atatürk'ün de sayesinde Almanya için bir çok yenilik yapmıştı. Atatürk Alman halkı tarafından tanınmaya başlamıştı. Ertesi gün Adolf Hitler tüm yandaşlarını toplayarak. Alman milletinin önünde bir konuşma yaptı ve dedi ki: "Bugün aziz Türk dostumuz Atatürk'ün Alman halkı için yaptıklarına karşılık ona Mareşellik ünvanını vermek istiyorum! Selam olsun sana Doğu'nun Kurdu! Sieg Heil !" Atatürk hafif heycanlanmıştı fakat soğukkanlılıkla kürsüye çıktı ve Teşekkür ederek yerine geçti. Yaptığı yardımlardan dolayı böyle bir rütbe alacağını düşünmemişti en yüksek rütbeli sayılı generallardan olmuştu. Tarih ilerlemeye devam ediyordu. Atatürk içmeyi bırakmış, siyasete yoğunlaşmıştı. Kendi defterinin kapağına şunu yazmıştı: "Kurdun avına yaklaşması sessizce gerçekleşir. Biz de şuan bunu yaşıyoruz. Fırtına öncesi sessizlik böyle bir şeydir..."