Notes

Merhaba Ayşenur,

Uzun süre düşündükten sonra yazıyorum bu yazıyı, çok fazla zamanım oldu düşünmek için. Bu hafta hiç okula gitmedim ve dışarı da sadece içki almak için çıktım. Yani anlayacağın bir haftamı 4 duvara kapattım düşünmek için. İnternetimde olmadığından tek tük girebildim internete ve hiçbirşeyle etkileşimim olmadı, sadece beynim, acıyan bir kalbim ve ben konuştuk günlerce.Delirdiğimi düşündüm çoğu zaman. Filmler izledim televizyona bakındım, her hüzünlü şarkıda kanalı değiştirmek zorunda kaldım, her aşk itirafında , her tokat gibi gelen sözlerde kapattım televizyonu. Çok zevk alacağımı düşündüğüm oyunları oynama fırsatım oldu, zevk almadım. Neyse bu haftamı özetledikten sonra açıklayayım ben ne düşündüm.
Ayşenur mutlu mu olursun üzülür müsün bilemem ama ben bittim. Kendimi parçaladım, sen her zaman derdin bunları hep söylerdin bana "berkay bana bunları yaptın" diye. Ben belki de ilk defa diyorum, ben bittim ayşenurcum. Hayatımın tek noktası sendin, senin için geldim ben her hafta buradan, senin için tanıştırdım ailemi seninle, yani uzatmayayım ben öylesine fazla bağlamışım ki kendimi sana sen gittiğinde hiçbirşey kaldım. Eğer normal bir ayrılığımız olsaydı belkide böyle hissetmezdim oluruna vardı deyip üzülmemle kalırdım, sen en son ayrılırken "normal ayrılmak ne güzelmiş" dedin ama bilmiyorsun ki öncesinde yaptıkların hiçbir zaman geçmeyecek acılar bıraktı ve o normal bir ayrılık değildi güzelim değildi. Bana öylesine kötü şeyler bıraktın ki, dinden uzaklaştım, alkolik oldum, saygısızlaştım, ve bir feminist olarak bana yaptığın en büyük kötülük; tüm kadınlara olan güvenimi yitirdim, artık hiçbirinize güvenmiyorum, güvenemiyorum. Bu dünyadaki tüm kadınlara haksızlık olduğunu bile bile artık hiçbir kadına güvenmiyorum ayşenur, bana sormuştun güvenecekmisin başkasına diye evet demiştim sen düşünme bunu diye ama söylemem gerek artık anneme bile güvenemem, bu kendime en büyük sözüm. Beni küstürdüğün için ben özür dilerim. Ama şu an tüm kötülükleri bir kenara bırakmak istiyorum, yoksa içim çok dolu ayşenur, belki sana söylesem, sövsem, anlatsam rahatlayacağım ama seni sonkez de olsa kendi üzüntülerimle üzmek istemiyorum, yaşamaya alıştım sanırım böyle o yüzden artık koymuyor anlatmayacağım. Aldığım kararlardan birisi de artık cebime koyarak devam edeceğim. Senden aldığım o tonla güzel şeyi silmek yerine cebime doldurdum ayşenur, onlar benim hayatımı geliştirecek güzel tecrubeler olarak kalacak ve bana yardım edecekler. Kötü şeylerin hepsini uzak tutacağım kendimden unutacağım, yoksa ben kendimi tanıyorum, yaşayamam. Bu yüzden sana teşekkür ederim tüm getirdiğin iyilikler için. Ha bu arada artık bana dua etmeni istemiyorum, hiç yapmam dediğim alkole bile başlamışım ben, daha bir bilsen neler yapıyorum kendime nasıl eziyetler ediyorum ve pişman olmayıp üzülmüyorum kendime acı çektirmek üzmüyor beni artık bu yüzden güzel duaların kabul olmuyor ayşenurcum etmene gerek yok ben kendimden umudumu kestim.
Sana böylesine kötü bir veda mektubu yazmak istemezdim, çok saçma, her senle konuşmaya , sana kızmaya gelirken bir ton şey kurguluyorum bunları diyeceğim diye ama her seferinde beni yenmeyi başarıyorsun, yanına geldiğimde sanırım büyüne kapılıyorum ve sadece bakabiliyorum. Bakma yeteneğim haricinde hiçbirşeyim çalışmıyor ayşenurcum. Vedamızda sadece bakabildim, sen konuştun ben baktım, benim aklımdakileri bir bilsen bu çocuk bir kelimesini etse neler değişcek dersin ama asla edemiyorum. Seni kırdıysam bugüne kadar çok özür dilerim ama inan çoğu zaman hissettiklerimi diyemedim sana, eğer desem emin ol çok daha fazla kırılırdın. Sana birkez itiraf etmeye çalıştım sana söyleyemiyorum diye ama bunu korkutugum ıcın yaptıgımı söylemiştim halbuki sen üzülme diye herşeyi senden saklardım çoğu zaman olmadığım kişi gibi davrandım sana sen üzülme diye.
Sana tonlarca kağıt yazsam yine en sonunda keşke şunu da söyleseydim şunu da ekleseydim diyeceğim, asla duygularım bitmiyor bu konuda ama söylemek istediklerimi söyledim sanırım, bilmiyorum belkide sonradan ekleme yaparım ama bu kağıtları sana verdiysem daha ben yokum ayşenur, ben aslında hiç var olmamışım. Senden cevap bekleyeceğim bu mektubumu okuduktan sonra bana vereceğin cevaptan sonra ben olmayacağım artık. İyileşmem gerekiyor, senden uzakta. Seni zihnimden ve kalbimden çıkarmam gerekiyor, ki buna başladım sayılır. Eskilerden konuşmak ne kadar doğru bilmem ama Rabia'nın bana dediği bir söz bana göre seni çok iyi açıklıyor : "Senin olduğun kişiyi değil aklımda canlandırdığım seni sevmişim ben" Tam olarak bu canım aklımdaki ayşenurum. Ben seni her zaman ilk aylardaki gözümün içine baktığında sevgi akan ayşenur olarak hayal etmiştim. Sende bende değişmişizdir tabiki ama son aylarımızda zaten çok olay oldu ve artık eskiler yoktu her zaman geriye dönmeyi isterim ama şu an geriye dönsem seninle olurmuyum tekrar ondan bile emin değilim inan.

Neyse fazla uzattım, umarım hayatında başarılı olursun, beddualarımdan fazla ben sana hep iyi dualarda bulundum inan bana, yada inanma artık bir manası yok. Bugünden itibaren sana güzel veya kötü dualarda da bulunmayacağım artık. Seni tamamen özgür bırakıyorum, Twitter'dan veya herhangi bir yerden de gizlice sana bakmayacağım, sana göndermeli birşeyler paylaşmayacağım. Artık kendimi senden arındırıyorum.Senin büyünden çıkıyorum benim güzel büyücüm. Sana dileklerimse hep iyi yönünde, umarım istediğin herşeyi başarırsın. İleride bana dönme olur mu çünkü dönersen sana kötü davranırım, seni sevmem demiyorum, seni yine sevmeye başlarım belkide ama hiçbir zaman eskisi gibi sevemem, kötü davranılmayı göze alacağınıda sanmıyorum zaten artık senin, seninde tahammüllerin sona ermiş gibi gözüküyor. Bu mektubu asla ağlayarak okuma, asla ikinci defa okuma çünkü bunlar çok acıtır kalbini. Ha birde bana "sen kaybettin berkay" demiştin evrenle olduğunda, hayır ayşenur ben kaybetmedim, ben ve sen biz'i kaybettik, keşke ben kaybetseydim tek.

Evet o zaman ne diyelim benden bu kadar, senden cevap bekleyeceğim demiştim, cevap olması için bir soru gerekiyor benim sorum ise ; ben Ayşenur Işık'a güzel dileklerde bulunuyor ve mutlu bir hayat diliyorum, peki ya sen Berkay Devrengeç'e hangi sözleri bırakmak istersin son kez?