Notes

sen nasıl aniden belirdin benim istediğim hayatla istemediğim çocukluk arasında köprü oldun. seni seviyor, sana bakıyor olmanın sorumluluğu beni hem kızdırdı bir şeylere hem korkuttu ama nasıl bir şey biliyor musun bu bağımsız fikri ben aldım, bile isteye seçtim. bi seçimin beni bu kadar değiştirebileceğinden bihaberdim çünkü insan küsüp darılabildiği, sonra barışıp yine çok sevdiğini bağırabildiği bir döngüde kaldığı sürece kendini ait hissediyor yanlış ya da doğru tartışmasız. ben sana hiç kızmadım ve darılmadım da. ama yine de senin çemberindeydim, duyuyor ve görüyorsun. gözümün önünde yeşerdin, sarardın, döküldün toprağa karıştın sonra bambaşka halinle tekrar var oldun, öyle bir döngüsel kıyamet. seni sen yapan her şeyin, beni ben yapan tüm gediklerimi doldurdu çünkü biz istemesek de aynı bağın ipiyiz, gevşek ya da sıkı sıkıya. sana bir şey yazılmaz, senden nasıl bahsedilir hiçbir şekilde açıklanmaz ki diye güzelliğine ağladığım zamanlarda, dünyada seni bütün etmiş, beni senin için eritip yontmuş her şeye hayranlıkla bakıyorum, çünkü bilirsin ben de böyle biraz. bunun sonu yok.

doğumumdan bu yana kapıma ellerinde balyozlarla gelip bir tane de ben vurayım diyen kim varsa şimdi hepsinin evine iş makineleriyle gireceğim.

senin çağıltın evladım
sen denizi düşününce uğuldayan sokaklar
açık renk bir elbiseye yakışan alnın
sabah şehre henüz kamyonlar girerken
bir kadın kıvranışını hatırlayıp kuduran
ve zaten
bu terli, bu tozlanan bulutlar altında bile
saklı bir yerlerinde bir şeyler parıldatan
senin çağıltın.
Seni marifetli sanacaklardı
karşısında uçurumlar çağıldamayan herkes
seni marifetli sanacaklardı
kalbini
rehnedebilseydin eğer.