Notes

Aklıma bir fikir geldi, hep görüyordum haberlerde, molotof yapacaktık hemen telefondan interneti açıp nasıl yapıldığına baktım. Kolaydı hemen içki aldık (molotof için). Sonra bir deneme atışı yaptık. Gerçekten indiği yeri yakıyordu. Bu yolculuk boyunca çok işimize yarardı. Arabayı sürmeye devam ettim. Hiçbir eksiğimiz kalmadı, keyifli bir yolculuk yapıyorduk. Müzik çalara sırasıyla en sevdiğimiz şarkıları koyduk. Isparta’ya yaklaşmıştık, yolu yarıladık. Ardından benim uykum geldi ve direksiyona Melih geçti. Sakın hızlı sürme benzinimiz yetmeyebilir diye tembih ettim ve arkaya uyumaya gittim. Uyandığımda Konya’daydık. En az bin kişilik bir zombi ordusu vardı. Onlar ölüleri yerken bizde arabayı geri çektik ve siper hazırladık.
Silahları aldık ve ateş etmeye başladık İlyas molotof ben Mete ve Melih ise silahları kullanıyorduk. Kızlar da azar azar tüfek kullanmaya çalışıyordu. Melis ise molotof hazırlıyordu. Zombiler bize hücum etti ama molotof fırlattığımızdan ateşten geçemediler. 200 zombi kalmıştı biz ateşlerin sönmesini bekledik ve zombilere ateş ettik. Arkadan iri yarı 1.90 boyunda bir zombi geliyordu. Acaba insanken nasıldı diye düşünüyordum ki iğrenç bir görüntüsü vardı, insana benzetmek çok güçtü. O da öldü tek bir zombi kalmıştı. Fazla büyük değildi. Mete cebinden bir bıçak çıkardı ve ona doğru koşmaya başladı. Mete bir yumruk attı ama zombi bir şey hissetmedi ardından bir kez bıçak sapladı yine bir şey olmadı ardından zombi bunu tuttu ve ısıracaktı ki tam kafasına nişan alarak vurdum onu. Mete kanlar içinde kaldı, yanına gittim ve oğlum mal mısın zombiyle teke tek çıkılır mı hiç dedim. Kızlar gülmeye başladı. Mete’yi arabaya kadar taşıdık ve Melih yorulduğunu söyledi, direksiyona yine ben geçtim keyfimiz çok iyiydi ta ki gelen bin kişilik zombi ordusunu görene kadar. Savaş modunu aldık ve tekrar ateş açmaya başladık. Bu zombiler daha dayanıklıydı. Yaklaşık yarım saat savaştık ve her zaman ki gibi zafere ulaştık.