Notes

FAKİR AİLE
Yıllardan 1930 kalaycı ailesinin erkek çocuğu doğmuş ismini Mestan koymuşlar biz o yıllar
İZMİR’de yaşardık ve geçirdiğimiz en iyi yıl olmuştu çünkü Mestan diye nur gibi bir erkek
Çocuğumuz oldu. ALLAH’ıma şükürler olsunki sağlıklıydı bende birkaç gün işe ara vermiştim
Son birkaç aydır işlerim iyi giderdi ama birkaç gün oğluma baktım onla biraz vakit geçirdikten sonra kalaycılığa devam ettim. Bu sene işler çok iyi gitmişti mestan uğurlu gelmişti galiba. Kış geldiği için kalaycılık işi azaldı komşumuz olan Cafer amca şehirde şeker kamışı çok satıyor köyden kış boyunca toplayıp şehirde satabilirsin Kemal kardeş
Dedi. Bende Cafer abinin dediği gibi yaptım ve o yıl şeker kamışı yok sattı. Hanım bu kışta
Karnımızı doyurduk yaza inşallah kalaycılığa devam edip karnımızı doyururuz. Yıllar geçti
Mestanım aklı erer hale geldi :
-Baba bu insanlar neden tencere tava kalaylatır
-Mestanım tavalar gün geçtikçe eskir eskiyen tavayıda bana getirirler bende yeni alınmış gibi yaparım müşteri beni çok sever benden başkasına gitmezler çok şükür bu sayede karnımız doyar.
Hadi mestan geç oldu hadi yatalım. Günler geçti yıllar bitti bi sabah muhtar topal ayağıyla bizim eve geldi hadi hayırlı olsun paşamız soyadı kanununu getirdi artık isimleri şaşırtma derdi gitti herkezin soyadı var artıkın hadi benimle muhtarlığa gelde Soyadı bakalım size
Yavaştan muhtarla babam gittiler 1 saat geçti geçmedi eve geldi babam
-hanım müjde artık soyadımız var
-Kemal çok sevindim peki bizim soyadımız ne?
-KALAYCI yaptım bilirsin bizi heryerde kalaycı olarak tanırlar o yüzden kalaycı olmasına karar verdik muhtarla
-doğru karar vermişsin Kemal herkez bizi kalaycı bilir
O gün babam sevinçten ölüyordu bütun yurt öğleyidi.
-Hanım ben kahveye gidiyorum
-Tamam geç kalma yemek ocakta
Kemal güneşin kavuran sıcağında kahveye vardı kahvedkilerin tek tek Soyadını sordu kimininki göl kimininki ise yapıcı idi birde kahvede müthiş bir koku vardı Kemal kahveciye sordu ?
-Abi bu koku nedir
-Kemal bizim köye yeni bir içecek gelmiş ismide kahveymiş ama biraz sert bir tadı var
-Çok sevindim buna bana bir poşet kadar verirmisin ?
- veririm tabiki Kemal’cim
Kahveciden bir poşet kadar alıp eve gitmiş hanım bak yeni içeceğimiz bu sohpet ederken içiliyormuş.
Akşam olduğunda babamla annem közde kahve pişirip birazda sohpet ederek içmişler Kahve bu olay her gün yatmadan önce devam etti. Sabah olduğunda güneş hafif gözümü aydınlatırken komşu Cafer abi’de yüksek sesle demir döver bu arada kuş cıvıltılarıda huzur verirdi her zamanki günümüz gibi o günde bitmişti babam gil közde kahvesini unutmadı tabi. Yıllardan 10 Kasım 1938 günü sabahıydı bir sessizlik vardı Cafer abi demir dövmüyordu kuşlar ötmüyordu annem birden odaya ağlayarak girdi kalk! Mestan kalk!
Türk paşa yiğit onbaşı MUSTAFA KEMAL ATATÜRK Vefat etmiş o gün bütün TÜRKİYE
Yastaydı bi yıl geçti geçmedi Pazar akşamı babam göğsüm ağrıyar erken yatıyorum ben hadin size iyi geceler dedi Sabahında babam vefat etti annem yiğidim aslanım diyerek babamın basında ağıtlar yakıyordu babamı gömdükten sonra annem hiç iş yapmaz oldu ve eve kapandı 1,2 yıl geçti annemde vefat etti ben bitmiştim kimsem kalmamıştı asker zamanımda geldi çattı komutan evin kapısına vurdu inzibatlar beni kolumdan tutarak en yakın asker karakoluna götürdüler acemi birliği derken sınır bölge olan diyarbakır’da askerlik yapıyordum terör olayları çoktu her saat hergün sıcak çatışma olurdu.
O gün Mestanın bulunduğu karakol dağa terorist yakalamaya giderken mayına bastı ve Mestan vefat etti.
Bi kaç gün sonrada Cafer abi bahçede demir döverken bir grup inzibat ve bir komutan Cafer abinin yanına geldi başınız saolsun Mestan şehit oldu cenaze gömüldükten sonra:
Cafer abi karınsa şöyle dedi :
-Ne bahtsız aileymiş bütün aile 3 yıl içinde vefat etti ALLAH rahmet eylesin …

YAZAN: MERT ALİ KANDİŞ