Notes

bu ilişkinin sonu ne olursa olsun; söyleyeceklerimi söylemek, sana içimi dökmek istiyorum. Asla kızgınlık veya öfke barındırmıyor hiçbiri.

7. ayımız bitiyor seninle. Kabul edelim ki birçok duygu yaşadık beraber. Güzel günlerimiz de oldu kötü günlerimiz de oldu.Çok güzel şeylere cesaret ettik.Aşık olmaya cesaret ettik.Birbirimizi sevmeye cesaret ettik.Bu da peşinden harika yaşanmışlıklar getirdi.Çok cesurduk... Bu süreci çok yoğun yaşadık çünkü güzelliğin başımı döndürüyordu.Bu güzellik sana ait olan her şey.Bir konudaki fikrin, duygusallığın belki burnun belki gülüşün belki uyuyuş şeklin belki sahiplenişin.Sana olan sevgim seni tanıdığım süre boyunca katlandı.Senin de beni nasıl sevdiğinin farkındayım.Metroda bana bakış şeklin ve sonradan o anki psikolojini anlatmandan (stendhal sendromu sanırım, ismini bilmiyorum unutkan biriyim aslında) tut heyecanın, içtenliğin hepsini anlayabiliyorum.

Kendime soruyorum. Birbirimizi bu kadar çok sevmiş olmasaydık, bu kadar büyük anlamlar taşımasaydı yaşadıklarımız eğer bu olumsuz olaylar bu kadar büyür müydü? Beni bu kadar çok sorgular mıydın? Birbirimizle bu kadar tartışır mıydık?
Belki de olmazdı bunlar fakat o zaman bu biz olmazdık.Yanlış anlama bununla övünmüyorum.Ama şu anki kafa yapısına ulaşmamız için belki de yaşanması gerekiyordu.

Az konuştuğumuz şu süreçte çok düşündüm yaşadıklarımızı, neyin nasıl geliştiğini, bu ilişkiye bakış açımızın olgunlaştığı bir süreçte -dün de dahil olmak üzere- yeni olduğumuz zamanları tekrardan yorumladım.Birçok konuda aydınlandım.

1-Birbirimizi korkunç bir şekilde yormuşuz.Evet bunu açık açık diyorum.Birbirimizin üzerine gelmemiz, yanlış anlaşılmalarla olan tartışmalarımız vs.
Birbirimizin üzerine çok fazla sorumluluk yüklemişiz, çok büyük konuşmuşuz.Mesela bir arkadaşım benden hoşlanabilir belki de evet.Yaşanabilirliği var mı? Tabi ki var hayat bu.Senin hiç şüphelenmeyeceğin birisi sana farklı duygular besleyebilir mi? Herhangi bir kutsal kitapta ya da yazılı dünya kanunlarında böyle bir şey asla yaşanamaz yazmıyor.O an bir şeyin farkında değilsek evet birbirimize kızabiliriz.Ama niyetimiz belli değil mi? Sen benim güzel bebeğim değil misin? (Şunu yazarken gözümde o kadar tatlısın ki....)Kızdığımız şeyler ilişkimizin önüne geçecekse kızmamızın, tartışmamızın hiçbir önemi kalmıyor.Birbirimizi önemsememiz bile önemsizleşiyor.Önemsemeyelim o zaman? Bir sesli chat ortamında o an bir şeyi fark etmemiş olabilirim ya da sen o an bulunduğun durumun farkında olamayabilirsin.Bunlar yaşansın diye demiyorum.Tabi ki yaşanmasın ama bizim birlikteliğimizi önemi olmayan kişiler yıkıyor o zaman? Ben senin kötü niyetli olmadığına o kadar içten inanıyorum ki, Elif Barış'ın nasıl birisi olduğunu biliyorum.İçinin masumiyetini biliyorum.Belki bazı yönlerimi daha doğru anlatamadım fakat sen şu zamana gelmişken daha doğrusunu biliyosun.Eminim buna.Bildiğine de güveniyorum.

2-Tartışmalarımız, sorgulamalar o kadar büyük bir boyuta ulaşmış ki farkında olmadan kendi kendime o tartışmalara bir savunma mekanizması geliştirmişim.Seninle bazen tartışmalarımız büyüyor ve bitmesini istiyorum.Tartışmak istemiyorum.Beynimin geliştirdiği savunma mekanizması artık "sen de böyle yaptın" olmuş.Ve farkında olmadan o tartışmada "ben de böyle hissettim vs." demişim.Belki 4-5 kere yapmışımdır fakat yemin ederim farkındalıklı bile değilim belki yaparken.Sen bozulduğun, tartıştığımız bir olaydan üzerime geliyosun ve ben de bu üzerime gelmenden çıkmak için aynısını sen de yaptın, sen de aynısını hissettirdin falan diyorum.Çok özür dilerim bunun için.Sanki senin benimle tartıştığın şeklin aynısı gibi savunmazsam kendimi o an daha çok uzayacak gibi geliyordu sanırım.Hissetmediğimi bildiğin şeylerdi bunlar.Ben de hissetmediğim o şeyleri söylediğimde artık senin beynin gerçekten hissettiğim şeyleri de sorgulamaya başlıyor.Hissetmediğim bir şeyi hissettim demek çok yanlış.Sen de beni kırdın diyorum mesela.Sırf o tartışmanın büyümesi yüzünden.Bir konuyu istediğin kadar uzat belki ölene kadar sadece o konuyu konuşalım yine de açık açık gerçekten hissettiğimi söylemek dışında bir şeyi asla düşünmeyeceğim.Gerçekten hissettiğim şeylere leke sürülmesini istemiyorum.Beyninin hangi söylediği gerçek, istediği zaman yalan söyleyebilir vs. gibi kötü şeyler düşünmesine asla müsaade etmeyeceğim.Böyle yapıp da sözlerine, hislerine güvenilir birisi olma yolundan şaşmayacağım.Beynimin içine girmeyi falan düşünmeyeceksin.Büyük bir farkındalığa sahip oldum bu konuda.Asla gerçek hissettiğim, güzel hislerimi saçma sapan bir şekilde değersizleştiremem ve sana o güzellikleri sorgulatamam... Tartışırken ne olursa olsun saçmalamayacağım.

3-Gelecekte ayrılacağımızı, anlaşamayacağımızı düşünmekle ilgili burası.
Sen bu olaylardan dolayı geleceğimizin mümkün olmayacağı fikrindesin.Anlaşamayıp ayrılacağımızı düşünüyosun ilerisi için.Böyle bir kaygıyı düşününce zor da olsa "mecburen böyle olması gerekiyor" diyorsun. Hani diyodun ya keşke en baştan başlayabilseydik çok daha güzel olurdu bazı şeyler diye.O hatalar ölümcül, birbirimizle kanlı bıçaklı olacağımız hatalar değil kesinlikle.Hala şu an seni çok ama çok seviyorum.Çok güzel bir geleceği paylaşabileceğimize inanıyorum.Eğer en baştan alıp o bahsettiğin hataları keşke hiç yapmasaydım diyorsan, seneler sonra aklına biz geldiğinde, keşkeler canını yakmasın.Hala her zerrene aşığım.Hiç değişmedi.Şimdi değiştirelim, ben de böyleyim.Seni üzdüğüm her saniye kendi canımdan gitseydi diyorum.

Gözüm hiç görmez senden başkasını.En kötü olduğumuz zamanda bile.Hiç tereddüt edeceğim bir şey olmadı.Beni sorgulamaların konusunda da sana iyi geleceğim.Bu son iki olay bir miktar kötü olsa da senin değişmesi gereken düşüncelerini değiştirdi.İlk kez öyle hissetmiyorum dedin.Ve bir miktar acı bir şey: Güzelliklerimizin çok daha farkında olabilirdim demen.Böyle olmasını istiyorum.İçimdeki seni kaybetmek istemeyen, sana ve bize bağlı, bize sahip çıkan ve buna göre davranan Burkay'ı görmeni istiyorum.Sana içten bir şekilde güveniyorum. Bu büyük olaydan sonraki farklılıkların bize çok iyi geleceğini düşünüyorum.Sen beni yanlış anlamıştın bazı konularda.Bunun sebebi artık önemli değil çünkü artık o düşünceler önemli değil.Kadıköyde kağıda yazıp suya atalımmm

4-Birbirimizin akademik hedefleri/geleceği hakkında.
İkimiz de benzer yolda ilerliyoruz.Bu konuda önemsediğimiz ortak değerler var.Ben senin asla benim yüzümden kötü etkilenmeni istemiyorum.Geleceğinde güzel bir şeyler başarmanda yanında olmak bu konuda sana destek olmak o kadar güzel hissettirir ki bana.Belki bir proje yaparız ( teorikte yapıp pratiğe dökmediğimizin ileri boyutuna gitmek gibi...) belki bir blog yazında belki tezinde belki bir kitap yazarsan yanında olmayı ve sana destek olmayı çok isterim. Aynı şekilde ben bir proje yapma sürecindeyken bir araştırmanın içindeyken veya fotoğraf bloğu açarken yanımda olmanı bana ilham vermeni o kadar çok isterim ki... Bana katacağın farklı bakış açılarından tut varlığına kadar her şeyin çok güzel. Bu anlamda birbirimizin yanında olarak, birbirimize destek olarak çok daha güzel işler yapabilecek potansiyelde olduğumuzu biliyorum.

Gerekirse aklında bir konu varsa aile ve çift terapisine gidelim bilmiyorum nasıl birbirimizden ayrılalım ya nasıl? Nasıl keselim konuşmayı nasıl başkalarına güzel şeyler söyleyelim.Ben istemiyorum bir başkasını
Ya sen benim her şeyimsin.Biricik elifimsin, minnoşum civcivimsin.Nereye gidiyosun...
Bu sorguların ve olumsuzlukların yukarıda yazdığım şekilde davranırsak, o güvenin yardımıyla o huzuru sağlarsak unutup gideceğimizi düşünüyorum.Sana çok aşığım

Sevdiceğin Burkay
https://www.youtube.com/watch?v=uQziTZhkmDI