Notes

BİR GARİP YOLCU -1

Uzun zorlu ve bir o kadarda tozlu yolculuktan sonra otobüsten iniyordu genç bayan. Elinde ufak bir çantası vardı, otobüsün gitmesini bekledikten sonra karşı dağlara bakarak derin bir nefes aldı. Neden bu tozlu ufak kasabaya gelmişti. Neydi onun buraya sürükleyen? Uzun zaman olmuştu bu yere gelmeye başladığında ne kadar da acıyla dolu olduğunu anımsadı; bir an için yüreğin yandığını hissetti.. ağır adımlarla yarı asfalt yarı toprak olan dar yolun karşısına geçti.

İşte! Babaannesinin evi oradaydı.

Ne kadar da yaşlanmış ve bitap düşmüştü tıpkı kendisini gibiydi yıllar ondan da çok şey götürmüştü. İlk yapıldığını yıllarda döneminin en gösterişli, göz kamaştıran eviyken, zamana nasıl da yenik düşmüştü.
Zaten zamanının eskitmediğini ne vardı? Her şey eninde sonunda ona teslim oluyordu. Önce yolla aynı hizada kalmıştı evin damı. Sonra yolun altında ufacık kalmıştı. Bacasına baktı her zaman ince gri dumanlar çıkan, yukarıda türkü sesleri yükselen bacadan ne mis gibi taze ekmek kokusu ne aş kokusu ne de o gri duman yükseliyordu. Yoldan evin damında hopladı yola yakın olan taraf evin arka odalarıydı ön tarafı görebilmek için biraz yürüdü. İleride yuvak denilen kışın kar yağınca o karlar kürüdükten sonra toprağı sıkıştırmak için kullanılan ahşaptan ağır silindir seklini nesneye oturdu ellerini basının arasına aldı geçmişini düşündü.