Notes

Zaman geçer. büyürsün, yaşlanırsın. acın hafifler. hatta önce tarihini sonra ölümünü sonra yüzünü yavaş yavaş unutmaya başlarsın. ama o acı tükenmez. hasrettir o. özlemek sonu gelen bir eylem. ama hasret kalırsın. sesine, gülüşüne, sarılmasına. aldığı nefesi dinlemeye hasret kalırsın. dönüş yoktur çözüm yoktur kavuşmak yoktur. her şeyi unutursun ama acısını unutmazsın. kolların dolu dolu sarılıp kokusunu çekemezsin içine. Büyümüşsündür. Geri dönmenin,kapı çaldığında o geldi diye koşarak kapıya gitmenin mümkün olmadığını anlayacak kadar büyümüşsündür. dediğim gibi; ölen biri özlenmez. hasret kalınır.
Hatta bir kaç şeyden de bahsetmek gerekirse şöyle desek daha doğru olur.Özlemek ne demek o zaman anladım. Fotoğraflarına, Onu hatırlatan şeylere baktığımda.. Ciğerinin kavrulduğunu hissediyorsun ama elinden hiçbirşey gelmiyor. telefonunu arıyorsun "böyle bir numara yok, bulunamadı" diyor. telefonunu kapatmışlar ve haberi yok. bir mesaj atabilsem bir arayabilsem bir sesini duysam... Zaman geçiyor ve geçtikçe unutulur sanıyorlar öyle olmuyor işte. Zaman geçtikce daha da özlüyor insan. hayatta olmayan sevdiğini. mezarına gidiyorsun konuşuyorsun anlatıyorsun cevap alamıyorsun. Eğer bu özlemekse fazlasıyla özledim. zordur ölen birini özlemek. Tam aklınız başka yerlerdeyken bir kutu kola çıkar karşınıza.. adı yazar üstünde, bir tabela, bir araba arkası yazısı... Hatta bir dükkan ismi... her yerde ismini görerek özlersiniz. vazgeçmeden. hayatta olsaydı ama benden nefret etseydi dersiniz. görüşmeseydik , küs olsaydık hatta kanlı bıçaklı olsaydık dersiniz. ama biryerlerde onu görebilcek olmanın ihtimali kalsaydı. bir ihtimal değilken bile beklersiniz. zordur ölen birini özlemek...