Notes

Öncelikle şu müziği aç ve sonra oku
Selçuk Yapar-Yine ben üzülürüm
2 ay öncesine kadar çok mutluydum.Herşey yolundaydı hayatımda.Ama ta ki o gidene kadar.Onu çok özledim aylardır içimde tutuyorum ve kimseye çaktırmıyorum bir şey ama taşıyamıyorum artık bu yükü tek başıma.Artık sokakta gördüğüm her erkegi ona benzetiyorum..Kalbim yerinden çıkacak gibi çarpıyor.Ama o benim BİRİCİĞİM olmadığını görünce dünyam başıma yıkılıyor.Ben onu çok özledim.Bana Nezrinim diyişini,Saçmalıklarımızı,hayallerimizi,en çokta kendisini.Onsuzluk çok acı.Canım çok yanıyor.Bugüne kadar mutlu görünmeye çalıştım ama yok olmadı,yapamadım.Artık dayanamıyorum.Her gece aglamakdan,onu düşünmekten cidden çok yoruldum.Hayattan da yoruldum.Ölüceğim günü iple çekiyorum.Ölmek için gün sayıyorum.Ama malesef onu bile beceremiyorum.Biliyorum asla geri gelmiyecek ama 'belki gelir ha?o da bensizliğe dayanamaz gelir' düşüncesi de hiç peşimi bırakmıyor.Eğer bu yazıyı gördüysen lütfen gel.En azından bir açıklama yapıp git.Böyle olmuyor,dayanamıyorum artık.Tüm gücümü kaybettim.Gelmezsen kendimi,aklımı,hafızamı,düşüncelerimi hepsini kaybedicem.Tükeniyorum yavaş yavaş.ÖZLEDİM,DÖN ARTIK!..