Notes

içmeden yıkılmış sarhoş gibiyim*

keşke şu etraftakilerin sesini duymamam için bana masallar anlatsan

beni çok üzüyorsun hadi saçımı okşa da geçsin

beynimin içindeki tanklar savaşlardan yoruldu hem yol kenarındaki güller artık daha ilgi çekici

yaşamak ve ölmek diyorum biraz da şu gözaltlarımda saklı

bir gece yarısı ansızın açılır yaralar

ben mesela oturup sana böyle bir mektup yazdım ismi kangren

kafanda obsesiflik derecesinde saplantılar

dışarıdakilerden çok kafamın içindekilere üzülüyorum

bu kafayı sıfırlaman lazım ama hatırladıklarınla daha güçlüsün

ağzımdan kazara bir şey çıkacak akabinde ortalığı yakıp yıkacak gibi hissediyorum

Nazım Hikmet'e ‘ağlasa da gizliyor gözlerinin yaşını/bir kere eğemedim bu kadının başını’ mısralarını yazdıracak kadar güçlü bir kadın*

kavgalar biriktiriyorsun ve hep mağlup oluyorsun.elinde bir demet karanfille hangi kavgadan galip çıkmayı düşündün ki sen?

bazı şeyleri kabullenebilmem için kafama sıkmam lazım diyorum,namluyu alnıma dayıyorsun

gece yarısından sonra yapılan tüm hatalar legal sayılmalı,bu böyle olmaz

70 milyonun yarısı anti depresanlı

bir silah düşünün aynı ses ama bu sefer ayağa kalkamıyorsunuz

bi’ çok afilli cümleler bir de olmadık hayaller kurabilirim

bazen sevinince annem gibi, rengarenk reçeller dizerim kalbimin raflarına*