Notes

Gökay ve Aslı 4 sene boyunca aynı okuldalar, sınıf arkadaşı bunlar. son seneleri olan 4. senelerine gelmelerine rağmen birbirlerine daha günaydın bile dememişler yani hiç samimiyetleri yok. Gökay onu gördüğü ilk okul gününden beri içinde her gün büyüyen bir aşk ile seviyor, bu aşk büyük olduğu kadar gizlide. 4. senelerinin son zamanlarında yaklaştıklarında yine normal bir okul günündeler fakat Gökayde bir değişiklik var. tenefüs ziliyle her zaman olduğu gibi arkadaşlarıyla sınıftan çıkan aslı aniden Gökayün kolunu tutmasıyla sarsılıyor. Gökaye dönüp;
-ne yapıyorsun?
diyor hafif şaşırmış bir ifadeyle. 4 sene boyunca tek kelime dahi konuşmamış olsalarda Gökaydeki değişikliği fark ediyor aslı. daha sonra çok emin bir ifadeyle
-konuşmamış gerek.
diyor Gökay. bunun üzerine aslı;
-bunun için kolumu sıkmana gerek yok
diyor. Gökay aslının kolunu bırakıp aslının gözlerinin içine bakıyor. yalnız konuşmaları gerektiğini Gökayün gözlerinden aslı arkadaşlarına
-birazdan geliyorum
diyor ve arkadaşlarından uzaklaşıyor. ardından Gökaye dönüp;
-ne oldu, anlat bakalım
diyor. Gökay hafif telaşlı bir şekilde;
-aslı şuan bana hiç olmadığı kadar güvenmeni istiyorum. sadece senden istediğim şeyleri yap, lütfen sadece yap.
merakı artan aslı hiç bir şey söyleyemiyor.
-şimdi bana bir söz vermeni istiyorum
diyor Gökay.
-ne sözü?
diyor aslıda.
-sadece dediklerimi yap.
diyor Gökay. aslı
-peki
dedikten sonra Gökay ciddiyetini arttırakak
-söz ver!
diyor hafif sesini yükseltmiş bir şekilde.
bir kaç saniye bekleyip, arkadaşlarına dönüyor tekrar Gökaye bakıp başını salladıktan sonra
-peki tamam söz.
dedikten sonra hızlı bir hareketle aslının ellerini tutuyor Gökay. aslı tedirgin haliyle;
-ne yapıyorsun! yanlış anlayacaklar, bırak
diyor. Gökayün sımsıkı tutmuş olduğu ellerini çekemeyen aslı arkadaşlarına dönüyor onlarda tıpkı kendisi gibi şakın ifadelerle onlara bakıyorlar.
-gözlerini kapatmanı istiyorum.
diyor Gökay. aslı ise
-delirdin mi sen, bırak ellerimi
diyip kendine doğru çekiyor ellerini fakat başaramıyor. Gökay kaşlarını çatıp
-söz verdin, unuttun mu?
diyor. daha sonra aslı bu durumun bir an önce bitmesi için Gökayün dediklerini yapmaya başlıyor ve gözlerini kapatıyor. ve olaylar buradan sonra başlıyor.
başta hafif rüzgarlar çarpıyor yüzüne, sanki etrafında birileri koşturuyormuş gibi. ardından çığlık sesleri duymaya başıyor, gitgide artan sesler. yardım çığlıkları, acı çığlıkları. gözlerini açıp neler olduğuna bakmak istesede cesaret edemiyor buna. son olarak nefesini kesen bir patlama sesi duyuyor ve olduğu yerde sıçrıyor. ellerini hala Gökay sımsıkı tutuyor. ardından Gökayün
-artık açabilirsin
demesiyle tüm sesler kesiliyor. yavaşça gözlerini açıyor, Gökay hala kaşısında duruyor.
-etrafına bir bak
diyor Gökay. aslı ürkek bir biçimde arkadaşlarına dönüyor ve o an kanını donduran manzara ile karşılaşıyor. her yer dağılmış durumda. çoğu yer yıkılmış ve koridorda ikisinden başka hiç kimse yok. ayakta zor duran aslı Gökaye dönüp tittek bir ses tonuyla;
-ne oluyor?!
diyor. aslının ellerini bırakan Gökay;
-gitmemiz lazım, herşeyi anlatıcam
dedikten sonra aslıya tekrar elini uzatıyor Gökay. olayların yarattığı ürkekliği ile Gökayün elini tutuyor aslı. ardından dışarıya çıkıyorlar.

-------------------------------

yarı yıkılmış koridorlardan zar zor dışarıya çıktıktan sonra gördüğü manzara karşısında donup kalıyor aslı. tüm dünya yarı yıkılmış durumda, her yerde yıkılmış binalar, yarılmış yollar. atmosfer tamamen değişmiş, gökyüzü insanın tüm mutluluğunu silen karanlık bir yeşil rengine bürünmüş durumda. Gökay ile birlikte okulun bahçesinden ayrılıyorlar ve kendilerini bi araba bekliyor dışarıda ama baya gelişmiş bi araba yani günümüz arabalarından çok gelişmiş falan. biniyorlar, Gökay arabayı çalıştırıp gitmeye başlıyor. yola falan bakıyor.
Gökay söyliyeceklerimi duymaya hazırmısın falan diyor
aslıda
-neler oluyor böyle falan diyor
Gökay şimdi söyleyeceklerimi çok iyi dinlemen gerekiyor, özellikle sakin olman gerekiyor çünkü birazdan duyacağın şeyler sana çok ağır gelebilir.
aslı meraklı ve duymaya hazır bir biçimde Gökayün suratına bakıyor.
ilk olarak diyor Gökay benim dışımda bu güne kadar tanıdığın herkes çoktan öldü.
aslı üzülüyor falan
ikincisi şuan 11 yıl ilerideyiz. yani arkadaşlarınla olduğun zamandan 11 yıl sonrasındayız.
aslı mala bağlıyor.
üçüncü ve son olarak dünya istila edildi.
aslı tüm bunları anlamaya çalışırken birden
ne yani şimdi biz geleceğemi gittik. diye sorduktan sonra Gökayde
hayır, zaten olmamız gereken zaman döndük diyor
aslıda nasıl yani falan diyor, bu çok uzun bir hikaye diyor Gökay.
bilmek istiyorum diye ısrar ediyor aslı ve Gökayde anlatmıycam demedim diyor ve yolun kenarına çekip arabayı kapatıyor. ve anlatmaya başlıyor.
kurtulduk falan ve bizim gibi sağ kalan bir kaç insanla tanıştık daha sonra bu bir kaç kişi, bir kaç yüz kişi olmaya başladı. aradan 4 yıl geçmişti. çok geniş ve en üst düzeyde koruma sağlanan gizli bir tesis inşa etmiştik. çok fazla kişi olmuştuk. sürekli radyo yayınları yapıyor ve sinyaller ile başka sağ kalan insanları arıyorduk. 5 yıl sonra çok fazla gelişmiştik. kurmuş olduğumuz tesiste adete yeni bir dünya yaratmıştık kendimize. büyük sayılacak bir grup kurmuştuk. istilacılarla savaşan bir grup. bize sığınan ve gönüllü olan tüm insanları eğitip bu gruba alıyorduk. çocuklar ve gönüllü olmayan diğerleri normal yaşamlarına devam ediyorlardı. lider bizdik. yani sen ve ben. o güne kadar bir kez bile saldırı yaşamamıştık, bizi bulamıyorlardı fakat biz onları her defasında avlıyorduk. aslı Gökayün sözünü keser
onları derken?
istilacıları. yıllarca uzaylıların olmadığına inanarak geçirmiştim hayatımı, meğer onlar çoktan bizim varlığımızdan haberdarmışlar. ama bu internette resimlerini gördüğün ufo tarzı yaratıklar değil. dünyanın şuan ki halini gördüğün gibi pek çevre dostu yaratıklarda değiller.
2 yıl daha geçti ve geçmişe döndüğümüz o yıla geldik. avladığımız istilacılar ve bulduğumuz, onların kullandıkları tüm teknolojileri inceliyorduk. öyleki onlar hakkında çok fazla bilgi sahibi olmuştuk. öyleki aralarında 1 tane insan vardı. daha doğrusu yarı insan, yarı uzaylı bedeni. istilanın başladığı ilk günlerde bize katılmak yerine istilacılara katılmayı seçen insanlar. taraflarını seçtikleri için yolumuza çıktıklarında onlarıda öldürdük. Sadece 1 kişi kalmıştı. İşin komik yani o kişi bizimle aynı yerden kurtulmuş biri.
aslı: okuldan mı?
Gökay: evet, okuldan.
her neyse incelediğimiz ve araştırdığımız tüm teknolojiler sayesinde bir makine icat etmiştik. Aslında tam başaramadık ya. Amacımız en başından olayların başladığı ilk güne bu istilayı başladığı an yok etmekti. Fakat en başından beri yanlış çalışıyormuşuz. Makineyi sonunda bitirebilmiştik. ama test etmek gibi bir şansımız yoktu. Hepimiz hazırlanmıştık. Sadece grup gidecek ve geçmişte başlayan istilayı durduracaktı. o an sirenler çaldı. tesisi kurduğumuzdan beri çalışıyormu diye bile açmadığımız siren. neler olup bittiğini anlamaya çalışıyorduk. tam dışarıda ki güvenlik ile iletişim kuracaktım bir patlama hepimizi bir köşeye savurdu. hiç bir şey duyamıyordum. sağır olmuştum sanki. kendime geldiğimde herkes ateş ediyordu. yerimiz öğrenilmişti. ve tüm istilacılar tesise saldırmıştı. hepsini öldürmeye çalıştık ama çok fazlaydılar. o an onu gördüm bizimle birlikte kurtulup istilacılara katılan kişi. ona nişan aldım, tam sıkacakken istilacılardan biri bana saldırdı. güçlükte öldürebildim ve ayağı kalkıp tekrar nişan aldığımda o manzara.. o şeyin elleri sırtını delip önünden çıkmıştı. o an sadece senin bağırmanı duyabiliyordum. donup kalmıştım. istesem vurabilirdim o an onu ama yapamadım. zorlukla nefes alıyordum. ellerini çıkardığında seni başka yere savurdu. ve sanki acı çekeceğimi biliyormuş gibi bana baktı şeytani bir gülümseme ile hızla ordan kayboldu. tüm mermilerin arasına silahımı yere bıraktım zorlukla yürüyebiliyordum. yanına geldim...
ölmüştün.. hiç bir şey yapamadım. cansız bedenine öylece bakarken bana bağırdıklarını duydum.
-gitmemiz gerek!
diyorlardı makinayı çalıştırmışlardı. eğer kalsaydık hepimiz ölecektik, asla kurtulamazdık. Çok fazla kişiyi kaybetmiştik. sadece ben ve 4 kişi makinanın yanına gidebildik. diğer herkes hala savaşıyor ve ölüyordu. hızla ayarlamaları yaptılar, ve düğmeye basıldı. Ardından burdayız..
Dedim ya en makinayı yaparken en başından yanlış çalışıyormuşuz, makina bizi zamanda geriye göndermedi, tüm zamanı geriye aldı. İstila 11 yıl önce bugün başladı. Yani geçmişe döndüğümüz günün 11 yıl öncesi. bizim yaptığımız bir zaman makinası değil, zamanı ayarlanan süre içerisinde geriye döndüren ve süre bitiminde her şeyi eski haline getiren bir makina. yani geçmişe döndüğün süre boyunca kimleri kurtarabilirsen onlarla devam edebilirsin. eğer ellerimi bıraksaydın seni asla kurtaramazdım.
aslı çok şaşırır, peki neden hiç bir şey hatırlamıyorum
Gökay, öldüğün için. tıpkı senin gibi gelecekte ölen tüm insanlar eğer yine senin gibi başarabilipte benimle birlikte o makinaya giren 4 kişiden biriyle temasta bulunabildiyseler şuan hayattalar ve umarım tıpkı bizim gibi tesise gitmeye çalışıyorlardır.
Aslı: madem geleceğe geri döndük neden hala aynıyız?
Gökay: işte sorunda tam olarak burada, geleceğe geri döndük. fakat makina bizi döndüğümüz yıldaki zamanımızla geri döndürdü.
aslı Gökayün anlattığı onca inanılması güç şeyleri can kulağıyla dinledi. tam bir şeyler söylemek isterken Gökayün arkasında ki o şeyi fark etti.

--------------------------

yaşadığı tüm olayların yarattığı korkudan daha fazlasını yaşarcasına ona bakıyordu, Gökay ne olduğunu anlamaya çalışırken aslı sessiz ve yavaş bir biçimde;
-arkanda
dedi. Gökay arkasını döndüğü an istilacılardan biri ile göz göze geldi, her şey çok hızlı gelişti Gökayü tuttuğu gibi dışarıya fırlatan yaratık tekrar üzerine saldırdı. 11 yıl boyunca yaşadıklarını unutmadığı için yaratıkla zorda olsa baş edebiliyordu, fakat yanında hiç bir silah yoktu. aslı telaşla ne yapacağını düşünürken arabadaki levyeyi fark etti. tüm cesaretini toplayıp levyeyi aldıktan sonra arabadan indi ve hızla Gökayün yanına koştu. ve levyeyi tüm gücüyle yaratığın beynine sapladı. yaratığı üzerinden atıp hızla yerden kalktı aslıya dönerek;
-teşekkür ederim
dedi. ondan sonra 1-2 saniye bekleyip
-gitmemiz gerek
dedi ve tekrar arabaya bindiler. çalıştırıp hızla uzaklaştılar.
hava kararmaya başlıyordu, silahsız bir biçimde gece seyahat edemezlerdi. bu yüzden güvenli bir yer bulmaları gerekliydi. çok geçmeden güvenli olduğunu düşündükleri bir yerde durdular. aslıya uyuması gerektiğini söyleyen Gökay etrafta bulduğu malzemelerle arabayı gizlemeye başladı. daha sonra tekrar arabaya binip nöbette durmaya başladı. aslı zar zor uykuya dalabildi. gece baya ilerlemişti. Gökay aslıyı izliyordu, sabah olmuştu. tekrar yola çıktılar. tesise doğru yol almaya başladılar. sessiz geçen 10 dakikanın ardından aslı;
- hiç bir şey hatırlamıyorum, bilmem gereken başka önemli şeyler varmı?
diye Gökaye sordu, Gökay duraksayıp
-çok yetenekliydin dedi. benden bile.
muhabbet koyulaşır.
sonunda tesise yaklaşırlar. tesis gizlilik açısından yerin altındadır. arabayla daha fazla gidemeyecekleri için bırakmak zorunda kalırlar, arabayı durdurduğu zaman aslı Gökaye;
-bu arada çok iyi kullanıyorsun
der. Gökay ise;
-sen öğretmiştin
der.
aslı şakınlık ve hafif gülümsele ile Gökaye bakar. ardından arabayı bırakıp tesise doğru yol alırlar.
tesisin içine girmeyi başarırlar. saldırırnın olduğu güne geri döndükleri için hala çoğu yerde yangın falan devam ediyo. daha sonra merkeze ulaşmayı başarırlar. içeriye girdiklerinde her yerin çok karanlık olduğunu fark ederler. güçlükle 1-2 adım attıktan sonra silah çekme sesleri duyarlar ve oldukları yerde kalırlar. ardından
-eğer 3 saniye içinde ses vermezseniz sizi vuracağız
diye bi ses duyarlar. Gökay bu sesi tanır. ve sesin sahibi geri sayım yaparken 2. saniyede Gökay;
-liderlerine ne zamandan beri saygısızlık eder oldun, hünkar?!
der. Gökayün cevabından sonra ortalık aydınlanır, ışıklar açılır. Gökayün makinaya ulaştığı 4 arkadaşıda karşısındadır. hepsi birbirine orada sarılır. aslıyı gördüklerinde çok seviniyorlar falan. tek aslı kurtulmuş, gelecekte ölenlerden. daha sonra işte bunlar baya konuşmuş falan, en son işte olaylar niye böyle oldu falan demişler, Gökayde işte en başından beri hatalı çalışıyormuşuz makina hatalıydı falan anlatmış işte aslıya anlattıklarının aynısını, hepsi en başındada Gökay gibi anlamışlar zaten. işte ne yapacaz pnp falan diye takılmışlar aslıyla beraber 3 kız varmış, Gökayle beraber 3 te erkek işte konuşmuşlar aslıyla evli olduklarını söylemiş. aslı bunu niye anlatmadığı için Gökaye hesap sormaya gidecekken Gökay herkesin toplanması gerektiğini söylemiş, bu durum çok acilmiş. ve Gökayün anlattıklarını duydukları zaman herkes şoke olmuş. Gökayün söylediği şey;
madem biz 11 yıl önce istila başlamadan nasılsak o şekilde geleceğe döndük. bizimle birlikte istilacılarda öyle. yani 11 yıl önce başlayan istila bugün tekrar başlayacak.
-----------------