Geçen sene bu zamanlardı, bi kıza vuruldum neyse açıldım felan kız doğum günüme pasta yaptırdı çıkmaya başladık 3 gün sonra ayrıldı ben baya kötüyüm içiyorum ağlıyorum hani zaman geçsin diye yaşıyodum. O zamanlar da insanlar bişeye tutunup onunla hayata bağlanmak ister işte tam da o zamanlar çıktı karşıma Şimal. İlk zamanlar göz göze gelmeler arada muhabbetler felan platonikti benimki, napsam felan derken arkadaşlara açıldım dalgaya aldılar o sana bakmaz felan diye, neyse dedim, sınavlar bitti karne aldık yaz tatili başladı tabi bizim antremanlar devam ediyor, neyse antreman günü geldi tabi yaza geldik ben uyumuyorum oyun oynamaktan başka bişey yapmıyorum, antreman bitti ve çıkışta doğum günü varmış, onu kutladık hep beraber tabi yazın olduğu için sı savaşları pasta savaşları gibi şeyler oldu. En son oturduk doğruluk cesaretlilil masasına bunlar bana hep sevgiliye dayalı sorular soruyodu yanımda arkadaşlarım olduğu için pek rahat cevaplıyamıyordum, kutlama bitti hep beraber durağa yürüdük dağıldık. Akşam Face den bi grup kurulmuş oradadan herkes birbirine numarasını verdi bende msj attım Şimal cevap verdi çok eminim 17.06.14 saat 23.30 sularıydı konuşmaya başladık ve sabah 5.30 kadar konuştuk. Birbirimizi tanıyorduk anlatıyorduk her şeyi hiç beklemediğim kadar çabuk oldu her şey. Çarşamba gece konuşuyorduk ben uyuya kalmıştım saat 2 de 6 da uyandım baktım hala beni bekliyordu, kızmıştı ama gönlünü almayı becermiştim. Pazar olmuştu teyzesine kalmaya gelicekti buluşacaktık. Saat 6 gibi aldım dolaşıyoruz konuşuyoruz bu benden ateş istemişti meğerse dile balonu getirmiş, oturduk konuştuk balonları hazırladık yaptık ve uçuşunu izliyorduk kuzenide gelmişti kalkıp yürümeye başladık bu bana sürekli kimi sevdiğimi soruyordu tabi bana göre çok erkendi ben en son dayanamadım seni seviyorum dedim tabi bu inanmadı dalgaya aldı bende söz verdim 2 hafta içinde söyleyecektim. Teyzesine bıraktım sabah antremanımız vardı onun 10da benimse 13 de ama sabah tek başına gitmesin diye ben alıp götürecektim. 8.30 da buluştuk bindik otobüse bu antremana geçti bende parkta oturup saati bekledim. Antreman başladı bitti çıkışta hep beraber oturduk muhabbet felan dağıldık, ben bunu evine bıraktım. Salı günü bitmişti çarşamba sabahı saat 5.21 sularıydı konuşuyorduk. Bu bana çirkin olduğunu idda etmişti bende her şeye rağmen sevdiğimi söylemiştim, oda hep çirkin olduğunu bense her zaman seveceğimi söylemiştim ve her şey ortaya dökülmüştü sabahın 5.30 da evde kopturuyordum, çok mutluydum aylardır beklediğim şey buydu. Antrmanlar devam ediyordu bi gece cevapvermedi bana sabah durakta arkadaşı bekliyordum, o geldi yürüdük okula anlattı olayları felan, antremana geçtik ben bunu çalıştırıp ne yapması gerektiğini anlatıyorum felan antreman bitti parka geçtik, ben hiç bir arkadaşıma söylemedim o da 1 kişiye söylemiş dayanamamış oturduk annesi aradı gitmesi lazımdı kalktık beraber ben bunu eve bırakıp eve geçicektim. Zamanlarımız güzel geçiyordu bu gene teyzesine gelecekti kuaföre felan gidecekti, bende bunu arkadaşlarımla tanıştıracaktım 2yıllık bi çiftle ben bunu aldım ve arkadaşlarımın yanına geçtik hoş sohbet felan bunu bırakmam gerekiyordu ramazandaydık hava baya sıcaktı bu kötü olmuştu ilk defa elini tutmuştum sakinleşmesi için oturduk sonra yavaştan bunu bıraktım eve. Gece konuşuyoduk sabah buluşup yürüyilelim demişti çok cazip bir fikirdi 4 gibi uyudu sabah 6,30 da buluşucaktık zamanı geldi ben çıktım evden aldım bunu geziyoruz oturduk bi parka bunun telefonuna bakıyorum ortak bi arkadaşımla konuşmuş biz bir gün ayrılacaz çok korkuyorum istemiyorum diye, zaten ilk bir ayımız böyle geçmişti her gece aynı konu konuşuluyordu böyle bir şey olmayacağını söylüyordum ama inanmak istemiyordu, parkta da aynı konu açıldı gözleri dolmuştu sarıldım öptüm anlından böyle bir şey olmayacak söz veriyorum dedim. Normale dönmüştü 10a kadar gezdik dolaştık eve bıraktım. Ceketimin cebinde küpesi kalmıştı bana kalan ilk hatırasydı, hala saklarım. İlftar yapalım demiştik, saat 7 de buluştuk kuzeni de vardı, burger a gidecektik, oturduk yemekleri aldık yedik saat 11e kadar orada oturduk kuzeninin ısrarıyla parka geçtik. Oturduk el ele tutuşup yaklaşık 15 dakika konuşmadan sadece gözlerimizin içine baktık, şuan çok saçma geleilir ama bu anlar çıkmıyor benim aklımdan, sonra kuzeninin ısrarıyla evelerine bıraktım eve geçtim. Bu olaydan 2-3 gün sonra uyuya kaldım bunun –yom lu konuşmasını çok severdim ben, ses kaydı atmış ban 2 dakikalık en sonunda da “Gözlerinin içine bakınca çok mutlu oluyom” demiş o ses hala çalkalanır beynimde. Doğum günü yaklaışmıştı ne yapıcam diye düşünüyordum, klişe ama en sonunda ikimize de aynı tişörtü almaya karar verdim. 3-4 gün gezdim önümde bir sürü seçenek var hepsinin birer fotoğrafı var kaç kişiye sordum hatırlamıyorum, en sonunda karar verdim. Doğum günüde 1 gün kala annemle son kez çıktık nerden alacağımıza baktık ve ben bi arkadaşımla iftar yapmaya gittim, tam yaptık Şimal aradı sinirleri bozuktu evde bi tartışma yaşamış sanırsam, yanına gitim aldım bunu evden dolaşıyoruz bi arkadaşımız daha gelmişti beraber Şimalin moralini toparladık felan, ona ilk defa bir çicek verdim saat ilerliyordu eve bırakmam lazımdı, eve yaklaşınca biz yavaşladık o önden eve gitti. Büyük gün geldi çattı annemle çıktık aldık tişörtleri 2 arkadaş daha gelecekti buluştum onlarla heer zaman ki gibi burger a gittik süsledik felan sonra ben Şimali almaya gittim, içeri girdik sen çık yemekleri alıp geliyorum dedim çıktı bu yavaştan bende biraz bekleyip çıktım yemekleri gitmeden almıştık, bizimkiler saklanmış çıktılar kutladuk felan yemekler yendi hediye faslına geçtik ben verdim işte en son bi baktı benim üstündekinin aynısı hemen üstünü değişti geldi ve bişey demeden sarıldı bana o an alatılmaz yaşanır, bu bana ilk ve son sarılışıydı neyse hep beraber çıktık ben tuttum bunun elinden ikiz gibi dolaşıyoruz bunla bizimkiler bi fotoğrafınızı çekelim dediler ve bu da beraber el ele ilk ve son fotoğrafımız olmuştu, bütün gün el ele ikiz gibi dolaşmıştık bizimkiler gitmişti, baş başa kalmıştık oturduk bi parka mal mal bakıyoruz birbirimize, tabi herkes de bize ama umrumuzda değildi. Maalesef saat ilerlemişti eve gitmesi gerekiyordu eve bıraktım. Eve geçtim, o gün ablam gelmişti pek görüşememiştik doğum günü yüzünden kıskanmıştı ve sinirliydi ama pek de sallamadım çünkü anlatılamaz duygular yaşamıştım. Zaman çabuk geçiyordu okulların açılmasına az kalmıştı 11.sınıf olacaktım dershane şarttı Şimalin evinin orada bir dershaneye gitmeyi düşünüyordum hem hep görüşürüz beraber gelip gideriz diye ve istediğim gibi de oldu. Okullar açılmıştı görüşüyoduk okulda ama yazınki gibi olmuyordu doğal olarak, pek sevmezdi insanları bu yüzden sinirlenebiliyordu anlıyodum onu,okulun 2çhaftası bitmişti ve tartışmıştık ve ben nakilimi alıp gitmeyi bile düşünmüştüm antremanı vardı ve beni çağırdı çıkışa gittim gitmemi ismetemediğini söyledi bende kaul ettim ama eskisi gibi olmayacaktım ne sevgili ne arkadaş ikisinin arasında bişey olacaktık, onu tamamen kaybetmektense bu bile yeterdi bana. Yavaştan toparlıyor gibiydik tabi eskisi gibi olmasa da iyiydi aramız o bana sevgi sözcüğü kullanmasa da hissettiriyorudu. 6.ayımıza girecektik ama Şimalde bi takıp gariplikler vardı sıkılmış gibiydi bıkmış bezmiş… 1 hafta konuşmayalım dedi özleyelim birbirimizi felan kaul ettim o iyi olacaksa yapabilirsim her şeyi. Tabi bende o 1 hafta içinde 6.ay hediyesini ayarlamaya başlamıştım, 6.ayımızın olduğu gün maçımız vardı sabah okula gelip hediyesini verip maça gitmiştim, maçın ortalarıydı bu ve 2 arkadaşı geldi maç bitti tribüne geçtik diğer maçları izliyorduk. Yanımı bile gelmedi tek kelime etmedi sinirlerim bozulmuştu, herkes gitti bende avm de arkadaşlarımla buluştum terasta sigara içiyo bunlar Şimaller de oradaymış yanıma geldi doğruluk cesaretlilik oynuyoduk dedi ben daha çok sinirlendim kalktım çıktım geldi peşimden kavga ediyoruz sonra o gitti, akşam msj attı konuşmaya başladık benim üzülmemei istemediğini söyleyip duruyordu ama ben param parçaydım kaybedecek bişeyi yoktu ondan başka2.sınavlar başlamıştı ve 1.lerim çok iyiydi, ama benim tek derdim Şimaldi sorgulamaya başlamıştım her şeyi ve sıkıyordum istemeden ve en sonunda dayanamadı ve patladı çok sinirlenmiştim 2 hafta msj atmadım nakil dilekçesi verip gidecektim, okul kapanmadan önceki Pazar babannemi kaybettik çok kötü olmuştum ve bu da kulağına gitmiş, pazartesi geldi tersledim ve akşam msj attı konuşmaya başladık ben kendimi umutlandırmamaya çalışsam da olmadı, bu bana 2 fotoğraf attı birinin watsapp profiliydi, Şimal hakkında durumlar yapmıştı ve çok sinirim bozulmuştu, yazın msj atan bi çocktan şüphelendim önceden numarasını almıştım kaydettim baktım ki durum bu çocuğa ait arkadaşlara soruşturdum biri dayanamayıp msj atmış çocuk korkudan engelleyip durumunu değiştirmiş, Şimalin bi arkadaşı geliyodu İstanbuldan onunla konuşuyoduk ben konuşurum demişti, Cuma günü 3müz karne aldıkdan sonra gezicektik beraber ta ki peşembe gecesi bana rest dolu bir mesaj çekene kadar gece gece mal gibi kalmıştım arakadaşımla konuşuyodum ve bana Şimalle o oğlanın çıkıyo olabileceğini söylemişti ve ben ısrarla reddetmiştim. Sabah oldu karneyi aldık bizim arakadaşlarla avm ye gittik arakdaşım bu çocuğua msj attı bulunduğumuz yere çağırdı, gelmedi bende ayrıldım ortamdan başka bir arkadaşımla buluştum, diğer ortamdan biri aramış geri döndüm çocukla konuştuğunu ve çocuğun çıktıklarını idda ettiğini söyledi benim kafamdan aşağı kaynar sular döküldü daha 10 saat önce o çocuk için bana rest çekmişti ve bu haberi en güvendiğim arkadaşımdan alıyordum, telefonu kapattım ve hiçbişey yazmadan engelledim sinirlerim aşırı bozuldu ve gezmeye başladık sonra arakdaşım bi msj attı çocuk yalan söylemiş diye şuan resmen ahmak durumundaydım sormadan engelelmiştim kafama takamaya çalıştım tatildeydik ve öz abim dediğim adam gelmişti sürekli pc başındaydım uyumuyordum oyun oynuyordum ya da dışarı çıkıyorudum maalesef okullar başlamıştı annemi ikna edip nakil dilekçesini vermiştim kontejyan yetersizliğinden reddedilmişti, kendimi derse vermiştim ygs çalışıyordum her ders ya da uyuyodum yemek yemiyodum odamdan çıkmıyordum yeni ergenliğe girmiş gibi hırçınlaşmıştım, Şimal okulda eski sevgililerimle kavga etmeye başlamıştı gerek duymuyodum ben ve bunu ona dile getirdim tartıştık biraz olay büyümesin deiye ayrıldım oradan, akşam msj attı söyleyecekleri varmış dinledim ve sonra 35 dakika boyunca mesaj yazdım gece 1.30 kadar konuştuk ben ne kadar şans istesem de reddetti kabullenmiştim arık. Pazar gecesi ders çalışırken msj attı ve konuşmaya başladık sürekli bana engellememi söylüyordu bende görmezden gelerek konuşmaya devam ediyordum, 2.30 kadar konuştuk ve şarzım bitmiş olacakki uyuya kalmışım. Onsan sonra ben msj attım konuştuk arada, 1 ay önce felan 2 gün gelmedi okula msj attım hasta olmuş ondan gelmemiş. Cuma günü msj atmıştım nasılsın diye sinirliydi tersledi ben de anlatamsını söyledim anlattı verdiğim tepkiye daha da çok sinirlendi ve ben en son “Seni seviyorum” mesajını attım cevap vermedi ondan 1 gün sonra dedemide kaybettik ben tamamen çökmüştüm belli etmesem de ona çok ama çok ihtiyacım vardı ama o yoktu, kendimi abartılı şekilde istemsizce alkole vurmuştumson 1 aydır düzenli olarak haftada 2 kere felan içiyordum, sınavlar başlamıştı çok berbat geçiyordu yapacak bişeyim yoktu zaman geçsin diye yaşamaya başlamıştım. Perşembe günü doğum günümdü çok merak ediyodum msj atacak mı kutlayacak mı acaba diyordum okula bile gelmemişti, çıkışta arkadaşlarla direk kutlama için içtik, evlerinin orada geçiyordum arayop aşağı çağırıp konuşacaktım dayanamıyordum artık, ama o halde yakışı kalmazdı.Bu gün dershane çıkışı dayanamayıp aradım aşağıya çağırdım gelene kadar bekleyeceğini söyledim hava soğuktu ve şarzım çok azdı yarım saat sonra aşağı geldi karşıda ki parka geçtik ve oturduk ben biraz kasıldım konuşamadım ama sonradan düzeldim içimi dökmeye başladım. İçinde hala bişeyler kalmadığına inansam asla yapmam bunları ama hissediyorum, konuşmaya başladık bu ısrarla kendime atık yeni bir hayat kurmam gerektiğini bi daha olmayacağımızı söylüyordu bense sadece mantıklı bir sebep istiyordum oda olmadığını söylüyordu. Çok dil döktüm ama olmadı son bir rica olarak gözlerime bakıp beni sevmediğini ve nefret ettiğini söylemesini istedim içimde bitirmem için en azından bi sebep olabliridi ama yapmadı. Ben uzaklaştım bi arkadaşım konuştu ben sakinleşmeye çalışıyordum. Sonra beni çağırdılar ben hala mantıklı sebep soruyordum o da sen son tamam sen daha iyi olacaksan konuşalım en azından neler yaptığımı öğrenirsin felan dedi ama asla eskisi gibi olmayacağımızı vurguluyordu. Ne kadar sakıncalı olsa da ben kabul ettim ama sen son bir kez düşün akşam msj at dedim ve ayrıldık. Yaklaşık 3 saat önce mesaj attık ve olmaz dedi konuşmayalım dedi bende sadece peki diyebildim. Üstümü değiştirdim kulaklığımı taktım ve dışarı çıktım beni anlatan bir şarkı vardır Anıl Durmuş-Yazık Diyemem Geçen Günlere diye onu açtım direk ve yaşlar gözümden akmaya başladı mesaj bombardımanına tutulmuştum şimal üzülmemem gerektiğini yazıp duruyodu neler yapmam gerektiğini ben dayanamadım ve hattı kapattım onunla gezdiğimiz her yere gittim her yere 2-3 damla göz yaşı akıttım, hani içim parçalanıyordu sokak ortasında hıçkıra hıçkıra ağlıyordum resmen, sonra eve geldim ve yazmaya devam ettim.
Bazen diyorum bunları yaşamak için ne yaptım ben suçum neydi ama sonra daha kötülerinin olabileceğini düşünüp şükrediyorum, belki hayatta olmayabilirdi hayatta, belki bunları yaşayamayabilirdim. Asla pişman olmadım olacağımı da sanmıyorum. İlerde bunlara gülüp geçicem belki ama şuan gereğinden fazla can yakıyor. Ve ona söz verdiğim gibi ne olursa olsun onu sevmeye devam edicem. Ve asla bir daha birini böyle sevemeyeceğim…
