Notes

Stream
AHİR ZAMAN

jana dılemınMODERATÖR
SOHBET - 13:22

OKUYUN MUTLAKA
Devir Medine devri. nebiler nebisi Sultanlar sultanının zamanı.
Cabir, Allah ondan razı olsun , Rasulullah a aşık bir sahabe, onu her an görmek için can atan biri .size cabirin ufak ama tatlı bir öyküsünü anlatacağım.
Cabir bir gün mescidde Allah Rasulünün aç olduğunu hissetti .hiç tereddütsüz bekledi namaz çıkışı Allah rasulünü . Mescidin önünde .Çıkınca sultanlar sultanı
*yarasulallah sizi arkadaşlarınızı yemeğe davet etsem evimi şereflendirir nurlandırırmısınız dedi.
sav efendimiz’ olur cabir .akşama geliriz dedi .
cabir havalara uçtu sevincine .Allah Rasulü ve ashabı onun evine geliyor, onun evini şereflendirecek .nasıl sevinmesin.cabir o kadar mutluyduki içi içine sığmıyordu sanki
Koşarak eve hanımına müjdeyi vermeye gitti . Eve yaklaşırken başladı bağırmaya
hanım hanım müjde! Müjde! Allah Rasulü ve ashabı evimizi ziyarete geliyor .evimiz nurlanacak., ona ikramda bulunacağız , ne mutlu sanaki bu akşam ona yemek yapacaksın hanımı sevincinden ağladı çok mutluydu. sultanlar sultanı geliyor .Allahınen çok sevdiği kulu , onun evine geliyor, Onun evinde dua edecek .ne büyük şeref .
dediki cabire ’Allah senden razı olsun, ne iyi etmişsin. lakin ne ikram edeceksin. biz fakiriz deyince , cabir düşünceye daldı ..ahırda tek bir koyunu vardı. feda olsun Allah Rasulüne dedi.. Hanımıda iyi düşündün bey dedi.
Onlar, böyle seviyordu Allah rasulünü. Gitti ahırdan koyunu çıkarttı çok keskin olan bıçakla koyunu yatırdı ve bismillAhi Allahüekber diyerek tek çalmada kesti koyunun başını.Bu esnada iki oğlundan büyük olanı onu dikkatlice izliyordu. babam koyunu nasıl kesiyor dıye..
Cabir koyunu kesip parçaladıktan sonra akşama pişirmesi için hanımına sundusonra akşama şefkatliler şefkatlisi Allah Rasülünü getirmek için çarşıya gitti.
O anda sokakta oynaya iki kardeşten diğeri eve dönmüştü. yerdeki kanı görünce sordu. ,abiciğim bu kanlarda ne? Babam koyun kesti. müjde sana sevin kardeşim akşama Rasulullah,, sevgililer sevgilisi evimizi ziyarete geliyor.dedi. ikiside sevinçten uçuyordu derken küçük kardeş sordu.
Abi babam koyunu nasıl kesti .abisi , çok kolay dedi . bak göstereyim dedi ve hala yerde duran keskin bıçağı aldı eline .yatırdı kardeşini yere ve dediki bak kardeşim babam koyunun boynuna böyle çaldı bıçağı dedi ve çaldı bıçağı kardeşinin boynuna .kanlar fışkırdı .birden ve kardeşi / oracıkta can verdi.Ben ne yaptım , dedi kendi kendine. ben şimdi akşam Allah Rasulünün yüzüne / nasıl bakarım , ne cevap veririm, dedi ve çıktı evin damına attı kendini ordan aşağıya. Oda oracıkta öldü
. cabirin iki oğluda ölmüştür. anneleri durumu görünce çok üzülür ;
yavrularııım kuzularıııım ciğerparelerim nasıl kıydınız birbirinize diye ağlar /ağlar anne yüreği , ama soğık kanlılıkla alır onları ve evin bir odasına koyar ve.kendi kendine derki
*Allah rasulü yemeğini yedikten sonra söylerim namazını beraberce kılar defnederler. söylemiyor kimseye anne .yeterki Allah rasülü üzülmesin yesin yemeğini. dua etsin onlara.
Cabir akşam namazı çıkışında bekler sultanlar sultanını. içi içine sığmıyordu sevinçten. Nihayet! kapıda nuru belirmişti Allah Rasulünün nuru geliyordu.cabirin kalbi yerinden fırlayacak gibi oluyordu .nihayet o güzel söz sav efendimiz gidelim cabir dedi.Sahabe ve Allah Rasülü yola çıkar ve cabirin evine giderler sofraya oturunca nebiler nebisi, cabir senin iki oğlun vardı ,nerdeler, çağırda beraber yiyelim der.
Cabir hanımına çocukları çağır hanım Allah Rasülü onları arzu eder der
Hanımı onlar dışarıda oynuyor siz yeyin der. cabir durumu nebiler nebisine iletir.Allah Rasulü gene; çağır gelsinler beraber yiyelim sonra giderler oynamaya der .cabir hanımına durumu iletir .hanımı biraz bekler ve derki.
Baktım ama bulamadım herhalde uzak gittiler oynamaya .Allah Rasulü rahatsız olmasın yesin ben onların hakkını ayırdım.der
Gerçekten uzak gitti yavrular . hem de çoook uzaklara. mevlaya en büyük dosta..aşka bakın Allah Rasulü üzülmesinyemeğini yesin , bize dua etsin diyeevladının acısını hiçe sayan anne. Aşk budur iman budur .Allah Rasülü hz.Ömere nedemişti , hatırlayın .ben , size annenizden, babanızdan , çocuklarınızdan, hatta nefsinizden dahi sevgili olmadıkça iman etmiş sayılmazsınız. .o anne bunu çok iyi biliyordu.
Allah Rasülüne durumu arzettiler .Allah Rasülü çok nadiren kaşlarını çatardı, o zaman bile şefkat saçıyor , nur saçıyordu ,güzel rasül ve dediki sesini yükselterek
Yemem bir lokma bu sofrada cabirin çocukları gelip bu sofraya oturmadıkça..
Cabir hanımına Allah Rasulü yemiyor, ne yapıp edip çocukları bul diye telkinde bulunur
Çaresiz kalan hanımı durumu anlatır kocasına .birt araftan vah yavrularım vah kuzularım der , ağlar cabir/
.Gözünden inci tanesi gibi dökülür gözyaşları. ama dikkat edin verdiği cevaba./hanımına derki ,Çok iyi etmişsin Allah senden razı olsun. iyiki söylemedin Allah Rasulü vallahi çok üzülürdü.
sevmek . ölen evladlarınıza , annelerinize ,babalarınıza, kardeşlerinize, dostlarınıza rağmen sevebilmek Allah rasulünü . sevgi bu, aşk budur işte. siz sultanlar sultanını böyle sevdinizmi hiç.???
Cabir döner Allah Rasulüne derki bulamadık yarasul , siz yeseniz. peygamberimiz tekrar eder sözlerini.,yemem bir lokma sofradan Cabirin çocukları bu sofraya gelmeyince diye.
Cabir çaresiz durumu anlatır Allah Rasulüne
iki evladınında öldüğünü yemekten sonra söylemeyi düşündüklerini ifade etti Allah Rasulüne
Rasulullah hüzünlendi gözlerinden damla damla inci gibi yaşlar , nurlu yanaklarından aşağıya süzülmeye başladı.. hıçkırıklarla ağlamaya başladı .onunla beraber arşı alada hüzünlendi üzüldü sema ağlamaya başladı.melekler inletti semayı. Sen ağlama yarasul sen üzülme sen Allahın en sevdiği kulsun . ağlama, canlarımız kurban olsun bir damla gözyaşına .neolur ağlama.
Derken bir şimşek çaktı gelen Cebrail.Yarasulallah Rrabbin üzülmene dayanamadı. Rasulüm açsın ellerini semaya dua etsin ashabıda amin desin..Allah sevgili kulu Muhammedin elini semadan nezaman boş çevirdi.dedi.
Allah rasulü Çocukların ölüsünü sofraya ister . .cabir, getirir yavrularının cansız bedenlerini sofraya .kanlı başlarını masanın üstüne yatırır. sultanlar sultanı , açar ellerini semaya ,mevlaya ve gözyaşları içinde ağlayarak ,Yarabbi yarabbi !diye başlar Allaha dua etmeye.birmüddet dua devam eder. Derken iki yavru birdenesselamü aleyke yarasulallah diye canlanıverirler .anne , sabrın mükafatını , baba rasulullaha olan aşkının karşılığını almıştı.
Cabir oğullarına Nasıl oldu yavrularım dedi.
Evlatları cevab verir. Bizim! sizin gibi, Allah Rasulüne sevdalı , aşık , anne ve babamız olduktan sonra ölüm bile tatlı gelir , güzel gelir anam. canımız bir değil bin defa kurban olsun Allah ve Rasulüne derler. işte aşk budur hep beraber yemek yerler ve Allah Rasulunü memnun hoşnud uğurlarlar evinden. Rasulullahın duasını alabilmek .ona layık olabilmek .Allah cümlemizi Rasulullah ın duasından mahrum etmesin .ona aşık olan kullarından eylesin maldan, mülkten, anadan , babadan , hatta nefsinizden bile , çok sevin Allah Rasulünü. Allahın selamı sıhhatı ve bütün güzellikleri üzerinize olsun...
Devamı (117 satır)

14
Elif Gibi Sevmek adlı kullanıcının profil fotoğrafıjana dılemın adlı kullanıcının profil fotoğrafı
2 yorum

jana dılemın13:36+1
2
1


+Elif Gibi Sevmek Amin abim cumlemizden razı olur inşallah...
Yorum ekleyin...
AHİR ZAMAN

jana dılemınMODERATÖR
SOHBET - 12:40

Ebu'd-Derdâ hazretleri bir tefekkür ve ibret insanıydı Kendi düşünüp ibret aldığı şeyleri halka da anlatır, onların da faydalanmasını arzu ederdi. Bir defasında Şam halkına şöyle hitap etmişti: "Hiç çekinmiyor musunuz ki yiyemeyeceğiniz şeyleri biriktiriyor, duramayacağınız evler yapıyor, elinizin yetişemeyeceği, uzun ve sonu gelmeyen emeller besliyorsunuz? Sizden öncekiler çok servetler yığdı, sağlam ve ihtişamlı binalar yaptılar. Fakat gelin görün ki yığdıkları servetler boşa gitti ve yaptıkları hesapları birer aldanmadan ibaret kaldı. Evleri ise kabirler hâline geldi.
İşte Ad kavmi Aden'den Umman'a kadar uzanan, mal-mülk ve çoluk-çocukla dolu bir hayat. Şimdi ise, onlardan kalıp da alabileceğiniz 2 dirhemlik bir şey dahi mevcut değil."

Efendimiz (sas) Ebu'd-derdâ ile Selmân'ı manevî kardeş ilân etmişti. Yıllar sonra Ebu'd-derdâ, Selman'a yazdığı baştan sona samimî hislerle dolu tavsiye mektubunu sona erdirirken şu can alıcı ifadeyi kullanıyordu:
"Canım kardeşim. Allah Resûlü'nün (s.a.v) ashabı olmak sakın seni gaflete düşürüp aldatmasın. Çünkü biz O'ndan sonra da yaşadık. Ne hatâlar yaptığımızı ve ne günahlar işlediğimizi de ancak Allah bilir."

O, Selman'a yazdığı bu tavsiyeyi adetâ ona değil de, asırlar sonra gelip, Allah Resûlü'nün (sas) kokusunu dahi alamadığı halde günah ve daha da kötüsü imansız gitme endişesi ortada dururken kendinden gayet emin(!) yaşayan günümüz Müslüman’ına yapmış gibidir.