Notes

Węgiel Poraził Wytwórców Prądu - Surowce I Paliwa - Parkiet.com
Różnic istnieje zawsze zdecydowanie dobrze: zacząwszy z czarnego charakteru o nadprzyrodzonym pochodzeniu i wykonawszy na bardzo dużo rozbudowanej psychologii postaci. Znacznie uboższą grupę horrorów stanowią koreańskie monster movies . Shin Sang-ok. Rok 1967 przyniósł dwie prace z potworem w siły ważnej również owo w odstępie dwóch miesięcy - "Space Monster, Wangmagwi" (wielki goryl z świata bierze w perzynę Seul) oraz "Yonggary, Monster From The Deep" ( tym jednocześnie duży tyranozaur siał grozę i zniszczenie). Niemniej konwencja slashera pojawia się dodatkowo w dwóch koreańskich horrorach - "Doll Master" (2004) Jeong Yong-ki, w którym grupka przypadkowych (jak się z pozoru wydaje) młodych kobiet dochodzi do określonego muzeum lalek, gdzie odcięta od świata ulega systematycznej eliminacji. Ten błędny pogląd uznaje się może również z powodzie XX wieku, jak wtedy w Polsce masowo powstawały budowle wzniesione ze słabej jakości materiałów. W Polsce jest udana ksiazka po polsku… Dość spory sukces komercyjny odniósł jeszcze inny horror z biegu komediowego - "Sisily 2 km" (2004) Shin Jung-wona. Wypada bowiem wspomnieć o "R-Point" (2004) Kong Su-changa. Pochodzi bo z końca, który podzielono dziesiątki lat temu, sztuczną granicą, który po dziś dzień znajduje się w bycie wojny oraz w którym po dziś dzień sugeruje się obywateli obu wrogich sobie państw, iż żyć zainteresowanym, bo komunista/kapitalista nie śpi, tylko czyha kiedy by tu znienacka zaatakować.

Oba filmy mają niemało wspólnego z nurtem opowieści o strachach a jeśli warto o nich wspomnieć w układzie horroru, to właśnie ze względu na niepokojącą treść i siłę mrocznej przeszłości w relacji („Antarctic Journal”) oraz zaskakującą dawkę przemocy ( „Save the Green Planet”). wzory tymczasem w kinie grozy filmy uciekające się do konwencji horroru, przeprowadzającego się w wojennej scenerii, nie są rzadkością, by wymienić tylko "Dog Soldiers", "Bunkier SS", "Dolina śmierci" czy "Ciśnienie". Kolejną odmianą koreańskiego horroru, w której na próżno - z młodym wyjątkiem - szukać dzieł wybitnych, jest nasza odmiana slashera. Ahn Byeong-ki i był nie do końca udaną próbę połączenia schematu teen slashera z awanturą o mściwym duchu, niemniej sprawiał zdecydowanie lepsze uczucie niż wtórny film Gi-huna i Jong-seoka. Drugi i terminu wtedy "To Sir With Love" (2006) Lim Dae-wunga, w którym konwencje slashera skorzystano z inteligentną przewrotnością, by zmylić czujność widza a wraz - w duży na gruncie koreańskiego horroru (aczkolwiek nie światowego - kłania się "Tożsamośc" Jamesa Magnolda) - opowiedzieć o zemście, traumatycznej historii i samotności.

Z zmianie w "Współczesne Sir With Love" szkoła powraca w chłodnych wspomnieniach Mi-ji, dziewczyny, która po śmierci matki potrąconej na jej oczach przez samochód, przygarnięta zostaje poprzez jej nauczycielkę panią Park. Najbliższy formule radosnego mieszania konwencji płaci się być parodystyczny, nieco pikantny, w głębie, dokumenty (2006) Lee Si-myunga - opowieść o gliniarzu, który na efekt ukąszenia przez transylwańskiego komara, stoi się wampirem, szczególnie głodnym krwi, jak widzi seksowną kobietę. Sprawa nie do końca psychicznie zrównoważonego Lee Byeong-gu, głęboko przekonanego o wszechobecności Obcych, ostrzących sobie zęby na własną planetę, którzy dzięki do perfekcji opanowanej zdolności mimikry, bez trudu udają przeciętnych ludzi, ujmowała błyskotliwą realizacją, precyzyjnie skonstruowanym scenariuszem i mocnym przesłaniem. Z ostatnich tychże faktów właściwych horrorowi zbudowany jest drugi koreański serial killer movie „H” (2002) Lee Jong-hyuka, przedstawiający historię badania wykonywanego w kwestii seryjnego mordercy-naśladowcy, polującego na ciężarne kobiety. Warto o nich wspomnieć w kontekście kina grozy, ponieważ oprócz, generalnie, wysokiego poziomu artystycznego koreańskich thrillerów (np. „Memories of Murder” Bong Joon-ho), często zatrzymują się do stylistyki lub jakichś elementów istotnych dla horroru. Zwieńczeniem niezbyt chwalebnej historii koreańskich potworów pojawiających się na pełnym ekranie, które nawet miejscowa publiczność bardziej śmieszyły niż straszyły, jest ubiegłoroczny "The Host" Bong Joon-ho.

Lata 70. to drugie dwa monster movies - "APE" oraz "Horror Of The Crocodile" z dużym krokodylem w wartości głównej. Kiedy na razie ostatnim monster movies, z Korei jest "D-War" Shim Hyung-rae, współpracy z Amerykanami, najwidoczniej zachęconymi sukcesem "The Host", do jakiego przygotowali efekty specjalne. W koreańskim kinie grozy miano własnego filmu, nie będącego konsekwencją filmowej mody czy danego tematu, przypada dwóm obrazom: „Antarctic Journal”(2005)Yim Pil-sunga oraz „Save The Green Planet” ( 2003) Jeong Jun-hwana. Moda na ten subgatunek filmu grozy jest wolny wątpienia konsekwencją międzynarodowej popularności amerykańskich teen slasherów, zapoczątkowaną "Krzykiem" Wesa Cravena z 1995 r. Pani Park przywodzi na myśl, chyba najbardziej odrażającą postać nauczyciela w koreańskim kinie grozy - "Wściekłego psa" z "Whispering Corridors" - bez skrępowania na oczach całej klasy kopiącego leżącą uczennicę, zaczynając ją z najgorszych czyli w obecności młodej nauczycielki molestującego uczennicę. Też jak Park Ki -young reżyser wykorzystuje horror nie tylko, żeby postraszyć widza, ale także, by - w współczesnym przykładzie -przypomnieć o kilkoro znanym obrazie z historii Korei Południowej - udziale po części Amerykanów koreańskiej armii w walec z komunistyczną partyzantką we Wietnamie. Z gwarancją to funkcja udanego inteligentnego scenariusza trojga autorów: Joon-ho, Baek Chul-hyuna oraz Ha Won-jun, błyskotliwej reżyserii Joon-ho, przekonującej gry aktorskiego zespołu (obok gwiazd: Song Kang-ho, Bae Du-na i Park Hae-il także młodej aktorki -debiutantki, Ko Ahn -sung ) oraz bardzo dobrych komputerowych efektów CGI.

Obraz Yoon-hyuna przepełniony jest dodatkowo charakterystyczną horrorową atmosferą - wszechobecnego zagrożenia, osaczenia i słaba. Szkoła jest też scenerią "Bunshinsaby" - w ostatnim filmie Ju-jin, jedna z uczennic, która wraz z matką przeprowadziła się na koreańską prowincję stoi się, wraz z dwiema innymi kobietami "z zewnątrz", obiektem regularnych ataków "miejscowych", krając tym tymże los Kim In-sook, okrutnie zamordowanej przed laty dziewczyny. W roku 1999 po raz kolejny koreańscy filmowcy wrócili do potwora Yonggarry w filmie pt. W latach 80. i 90. pojawiły się: "Flying wzór umowy ", w których pół tuzina potworów toczyło zaciekłą walkę z ludzkością, oraz "Young-gu and Princess Zzu Zzu" swobodnie wzorowany na brytyjskim filmie dla niemowlęta "Gorgo". Pojawiły się w nim aż trzy horrory, które kilka czy dużo łatwo nawiązywały do ostatniej szczególnie amerykańskiej odmowy horroru. Film spodobał się koreańskiej publiczności tak dużo, że na liście box office wyprzedził amerykański hit, "Harry Potter i więzień Azbakanu", przyciągnąwszy do kina prawie trzy milionową widownię. Film-fenomen nie tylko na miarę koreańskiego kina. Lecz nie tylko krytyką narodowej edukacji żyje koreański horror.



Website: https://pdfdocs.pl/artykul/5048/wzor-umowy-o-dzieo-na-wykonanie-usugi