Notes

Günlerdir yazıyorum,yazıyorum,yazıyorum sonra karalayıp atıyorum bi köşeye.Kimseye anlatamıyorum.Anlatmakda istemiyorum artık.Ne değişcek yani bunu düşünüyorum , kimin ne kadar umrumda yaşananlar.İnsanlar yanında en fazla 1 saat üzülüyormuş gibi yapar sonrasında çeker gider.Unuturlar.Ama ben unutamıyorum.Bunu neden yaptığımıda bilmiyorum ama içimde hiçbir şey kalmasın istiyorum ne varsa bil artık.Kaybetcek daha neyim kaldı ki? En fazla ne olabilir.Okursun işte en kötü ihtimalle dalga geçersin ya da hiç umrunda olmaz bilmiyorum.Ama en azından ben bi nebze rahatlamış olurum.Bunları yazmamın sebebini anlamışsındır umarım diye düşünüyorum.Çok eskilere gitmek istemiyorum çünkü her ne kadar sevemesende beni , beraber yaşadığımız güzel anıları özlersin bi nebze.Amacım sana bunları hatırlatıp üzmek felan değil.Gör istiyorum bazı şeyleri.Kendi pencerenden bakmaktan vazgeç istiyorum 15 dakikada olsa.Şu yazıyı okuyana kadar en azından olmaz mı ? Beni değil de bi adam düşün sadece
özledim dediğin an en kısa sürede kilometrelerce yol aşıp yanına gelebilen.Hemde bilemediğin onca zoruluklara rağmen.Bazen ailesini en sevdiklerini bile karşısına alan tek bi sebepten dolayı.Hayatında ki bi çok kişiyi kaybeden ve hiçbir zaman pişman olmayan.Her insan hata yapardı.Oda yaptı.Hataları onun hayatına yön verdi bazen.Karşısındaki insanın değerini daha iyi anladı.Daha sıkı sarıldı ona.Dedim ya her insan hata yapar, sen de yaptın.Görmedin belki ama beni derinden üzecek hatalar yaptın.Çok seviyodum hiçbirine aldırış etmedim, gözüme gözükmedi çoğu zaman bunlar.Bana bir defa seviyorum dediğinde ben hepsini unuttum.Ne kadar doğruydu bilmiyorum ama elimde değildi.Aşık olmak bi hastalık bence.Mantıklı düşünemiyor insan.Defalarca gitmene rağmen aldırış bile etmeden her defasında geri geldim sana.Üzüleceğimden seni kaybedeceğimden, bana olan hislerinin köreleceğinden o kadar emindim ki aslında kısa bi sürede olsa mutlu olmak istedim.Dedim belki onu çok mutlu edersem hayatından memnun olur gitmez.İlişkimizin başından beri en çok seven taraf senmişsin gibi davrandın hep.Öyle güzel,öyle etkili konuşuyordun ki beni inandırmayı geç kendini bile inandırmıştın bence buna.İnsanlara bunu söylediğimde hiç inanmadılar ama.Benim göremediğim şeyleri dışardakiler görüyodu belki bilmiyorum ama güzel inandırmıştım kendimi her şey yolunda diye.Mutlusun sanıyodum, beni deliler gibi sevdiğini felan düşünüyodum hep.Zamanla bu düşüncelerim yerini acabalara bıraktı işte.Acaba dediğim o an her şey açığa kavuşmuştu bence.Bi insan karşındakinin hislerinden şüphe ediyosa hiçbir zaman yanılmıyor.Çok basit yani , sevmediğini düşünüyosam sevmiyosundur başka açıklaması olamaz.Her şeyi yolunda giden hiçbi sorunu olmayan bi insandım ben bir zamanlar.Hayatıma girdin, onlarca şey değiştirdin kısa sürede.Hep çocuksun sen derdin ya bana.Bunu söylediğin zamanlarda üzülürdüm neden böyle düşünüyor diye.Keşke şimdi buna bende inansam da yine üzülsem.Üzülmem ki , sevinirim.Keşke hep çocuk kalsaydım ben.Hiç yaşamasaydım tüm bu olanları.Dünyanın merkezine koyduğum bi insanın ellerimden kayıp gidişini seyretmek zorunda kalmasaydım da çocuk olsaydım.Her gün yeni bir başlangıç yapıyorum kendime.Tamam diyorum be Ali yarın mutlu olacaksın.Hiç bi boku düşünmeyeceksin.Hayatına yeni insanlar gelir belki iyi hissettirir sana kendini.Ertesi günü bir bakıyorum aynıyım.İnsanları hayatıma alamıyorum.Kaybettim ben ya güvenimi kaybettim.İnancımı kaybettim.Umudumu kaybettim.Kendimi kaybettim ben.İlk zamanlar sana karşı kendimi hep mutluymuşum gibi göstermeye çalıştım.Klasik tripler işte bilirsin , bak canısı ben çok mutluyum sensiz de yapabiliyorum felanlar.Hangimiz yapmadık ki.Hatta hayatına birilerini almaya çalışırsın ki sürekli eğleneyim mutlu olayım bi nebze de olsa unuturum.Hele ki karşındaki insan da seni seviyosa ne mutlu sana.Doğru mu değil tabi ki ama.O kadar çaresiz hissediyor ki insan kendini başka türlü yapamıyo.Her şeyi biraz anladım aslında da..Şu bir kaç şeyi anlayamadım ben be Aybüke.İlk buluşmamızda kötü şeyler yaşamıştık, hayatım da ilk defa o zaman kötü hissetmiştim kendimi.Bide şu sıralar işte.Yapamadım kendimde değildim çareyi psikiyatristlerde buldum ilaçlar felan derken psikolojik sorunlar..Hiç bir zaman kimseyi suçlamadım başladığım bu ilaçlar bu sıkıntılar için.Belki sana yansıtmadım ama ben hiç iyi değildim.O gün bi arkadaşın aradı beni ve psikolojik sorunlarımla dalga geçti,yaşadığımız olaylarla dalga geçti ve sen yanındaydın.O bunları söylerken hiç mi aklına bunların neden yaşandığı gelmedi bilmiyorum ama bu yapılanları cidden haketmemiştim ben.Gerçi kim hakettiğini yaşıyo ki bu dünyada.Ne sen ne ben.O yüzden çokta kurcalamak istemiyorum açıkcası.İnsandır hata yapar diyip kapatayım o konuyuda.Arkadaşın sonuçta seni üzgün gördü ve beni suçladı.Benim canımı yakmak istedi.Başardı bi bakıma.Çünkü o gece ben delirdiğimi felan düşünmüştüm.Aldığım ilaçların dozunu iki katına çıkaracağını felan söylemiştin bana.O ilaçlara başlama sebebini biliyorken bunu söylemen beni baya derinden etkilemişti.Bi insan nasıl bu kadar acımasız olabilir diye düşündüm bi süre.Bu sürede ben hata yapmadım diyemem.Yaptım lakin hatalarımın farkına varan bi insanım.Yanlış anlama kendimi övmek için felan söylemiyorum ama öğrendim yani.Bi hata yaptığımı düşündüğüm zaman kendimi karşımdaki insanın yerine koyabilmeyi öğrendim ben.Sonra pişman oluyorum zaten.Bunu da sen kattın bana belki.Sadece bunu değil çok şey kattın sen bana 1,5 senede.Seninle yaşamasaydım bunları belki daha kötü olacaktı her şey.İlerde daha çok üzülürdüm belki kim bilir.Tecrübe oldu hayatımda diyorum sürekli kendime.Şimdi acıtıyor ama geçicek bir gün biliyorum ben.Yaşanan onca şeye rağmen kimseye arkamızdan kötü konuşturmuyorum bide aklıma gelmişken söyleyeyim.Ya susturuyorum ya da çekip gidiyorum.Hani derdin ya bana umarım çok kötü şeyler yaşayıp büyümek zorunda kalmazsın diye.Ben yavaş yavaş büyüyorum galiba Aybüke.Keşke dediğin gibi olsaydı da büyümek zorunda kalmasaydık hiç.Konudan konuya atlamış gibi oluyorum ama aklımda kalan her şeyi dökmekti sana amacım o yüzden garipseme söyleyeceklerimi.Şeyi düşünüyorum bu sıralar.Heh Denizliyi.Gidebilmek için bahaneler arıyorum günlerdir.Lakin bulamadım hala.Bulursam en kısa zamanda uğrucam senin deyiminle Leş memlekete.Ben seviyorum Denizliyi hala.
Sadece Denizliyi sevsem keşke.
Çıkmaz bir sokağa girmiş gibi hissediyorum kendimi bi süredir.Ne öyle oluyo ne böyle.Ne yapacağıma dair en ufak fikrim yok.Bişeylere ihtiyacım var ama bunun ne olduğunu bilmiyorum ben.Biraz da şeyden bahsedeyim o zaman.Senden sonra ne değişti hayatımda ne oldu.Merak etmiyosun belki de umrunda bile değil ama ben anlatmak istiyorum okursun okumazsın sana kalmış orasıda be.14 Şubattan önce işte dışarıdaydım Kaanla, sevgilisine hediye alıcaktı.Bende düşündüm bi süre ne yapsam ne etsem diye.Karar verememiştim.Ama içime doğmuştu sanki hissediyodum kötü bişeyler olacağını.Önce böyle istediğin yüzük vardı ya güzellerden, almayı düşündüm.Sonra elimde kalıcakmış gibi geldi bana.Bilmiyorum neden böyle hissettim ama yanılmamışım.1 haftadır felan sanki yaşanacak her şeyi biliyordum.14 Şubatta da bitti zaten.Kendimi alkole verdim günlerce.Her Allahın günü sarhoş geldim eve, tartıştım onlarla.İsmini bile bilmediğim insanların yanında saatlerce ağlayıp seni anlattım onlarla.Bir elim fotoğrafın vardı bir elimde şişe.Bağıra çağıra anlatıyorum barda herkese her şeyi.Fena rezil olmuşum sonradan fark ettim.He bide o gün nasıl oldu bilmiyorum ama fotoğrafımızı nasıl sımsıkı tuttuysam elimi kesmişim üstüm başım kan oldu barda.Yanımdaki insanlara da bulaştırmışım.Bi abiyle tanıştım o gece barda.Nasıl gaza geldiyse adam kalk sabah Denizliye götürücem seni diye tutturmuştu.İsmini bile hatırlayamadığım insanların omuzlarında ağlayıp ağlayıp seni anlattım tüm mekana.Sonrasında gitmeye utanır oldum.Zamanla azalttım alkolü.Ailemi düşündüm.Üzülsünler istemedim.Şimdi ise hiç içmeme kararı aldım.
Özetle senden sonra çok şey kaybettim ben.Çok şey de kazandım.
Bunu yazmamda ki amaç kesinlikle bi beklentimin olması felan değil.Bil istiyorum.Seni senden çok seven bi insanın içindekileri gör istiyorum.Çünkü hayatta hiçbir şey göründüğü gibi değil güzellik.