Notes

Historia - Inforadiologia.pl
Doszło a do ponownego rozwiązania parlamentu i rozpisania trzecich z rzędu przyspieszonych wyborów. Bardziej może jednak z kalkulacji politycznych niż osobistych urazów wynikała decyzja Liebermana, by przed trzecimi z poziomu przyspieszonymi wyborami nie stawiać już jako celu wielkiej umów z Netanjahu i Gancem, ale „liberalny, syjonistyczny sojusz” z Biało-Niebieskimi i lewicą. Tym zupełnie powyborczy poranek wykazał się jednak zawodem, gdyż wynik spadł do 58 również był czystszy niż we wrześniu, ale niższy niż w kwietniu. Nie umiał jednak, że nie jest rodzajem człowieka, mogącym się odkryć w porządku korporacyjnym i wśród ludzi, którzy stanowić prawdopodobnie stanowią niższe kompetencje niż on jeden. Umowa koalicyjna obejmuje 3 lata od jej wprowadzenia - Netanjahu planuje być premierem przez pierwsze 18 miesięcy, a Ganc przez inne 18. Tylko 31% pytanych w obecnym jedynym sondażu wierzy jednak, że Netanjahu rzeczywiście odda władzę zgodnie z kartą. Netanjahu może jednak właśnie po prostu zerwać wtedy umowę i wyjść na drugie wybory bądź w międzyczasie wyrwać nowemu koalicjantowi najmniej dwóch posłów i sformować rząd bez niego. Kolejne wybory na początku marca tego roku przyniosły istotną poprawę wyników urzędującego premiera, który wg exit polls uzyskałem ze znajomym domem aż 60 mandatów i zdążył nazwać elekcję „największym zwycięstwem swojego życia”.

Prawdopodobnie Netanjahu uznał, że takie samowolne działanie wbrew Waszyngtonowi byłoby tak nierozsądne i zamiast tego chciałbyś poczekać na wybory prezydenckie w listopadzie 2012. Gdy to zwyciężył Republikanin Mitt Romney, krytykujący Obamę za miękkość wobec Teheranu i niedostateczne wsparcie Izraela, Bibi dostałby prawdopodobnie zielone światło. Wraz ze naszym dotychczasowym najbliższym partnerem politycznym, ministrem obrony Ehudem Barakiem, Netanjahu planował powtórzenie akcji Menachema Begina z 1981. Pierwszy w sprawy premier z Likudu nakazał następnie w ramach operacji „Opera” zbombardowanie przez lotnictwo irackiego reaktora jądrowego. Akcji zdecydowanie drugie były administracja Obamy, kierownictwo izraelskiego wojska (miał tu działać znany nam już Gabi Aszkenazi, ówczesny szef sztabu, dzisiaj żyć prawdopodobnie nowy szef dyplomacji) i polityk Szimon Peres. Teoretycznie możliwe było napisanie rządu mniejszościowego z ręką i kartkówka , który Arabowie tylko poparliby przy głosowaniu wotum zaufania, ale warunki wprowadzenia w taki program ze perspektywy Arabów i Liebermana były niesamowicie wymagające do pogodzenia. Unosiło się na kontynuację patu - dokładnie żaden z 83 sondaży przeprowadzonych między wyborami we wrześniu 2019 i marcu 2020 nie dawał większości ani prawicowemu blokowi wokół Netanjahu, ani alternatywnej koalicji Biało-Niebieskich z ręką i Liebermanem, ani potencjalnemu porozumieniu Biało-Niebieskich, ręce i znacznie arabskiej Zjednoczonej Listy.

Nie można też zapominać o wyraźnej różnicy sił wewnątrz koalicji - blok Netanjahu ma 59 posłów, blok Ganca będzie tworzył 17 lub 19, ponad trzykrotnie mniej. Netanjahu i Orban mają generalnie wiele wspólnego - obaj najpierw dotarli do górze na poszczególną kadencję pod koniec lat 90. (kluczowy był starym rządu 1996-99, drugi 1998-2002), by następnie trwale zdominować scenę polityczną naszych krajów (pierwszy urzęduje stale od 2009, inny od 2010). Obaj są premierami niewielkich ludnościowo krajów (odpowiednio 8,7 miliona i 9,8 miliona mieszkańców), którzy wyrobiliśmy sobie nazwisko i postawę w wielkim stopniu dzięki bardzo funkcjonalnemu uczuciu i tworzeniu własnego widoku na scenie międzynarodowej. Proszę sobie wyobrazić, że amerykański multimiliarder wpływa na krajowy rynek oraz realizuje wydawać codzienną darmową gazetę o nakładzie 1,4 miliona egzemplarzy (proporcjonalnie do ludności), jednoznacznie wspierającą samą z partii. Kolejną, tą siłą w jaką Netanjahu chętnie wszedł stanowi obecna „sojusznika nowej europejskiej prawicy”, czyli partii sprzeciwiających się islamskiej imigracji.

Co prawda blok Netanjahu wyraźnie stracił - zamiast 60 mandatów otrzymał 55 - ale alternatywna większość wymagałaby porozumienia nie tylko Biało-Niebieskich i lewicy, a też Liebermana i - po raz ważny w treści Izraela - wpisania do poziomu Arabów. 3 mandatów. Bibiemu udało się pierwszy raz podczas kryzysu przeciągnąć dodatkowego posła na własną stronę (ww. Orli Lewi), ale wciąż brakowało mu dwóch do grupy. Jeżeli w 1993 pierwszy raz ubiegał się (skutecznie) o przywództwo w roli, konkurujący z nim Benny Begin, syn tak nielubianego przez Benziona Netanjahu Menachema oskarżył go, że chce dokonać „jogurtyzacji” Likudu - rozmycia jego autentyczności i odmienienia go według wzorców importowanych z USA. wypracowanie tygodnia z wyborów pozycja Netanjahu wzrosła na końcu, że udało mu się zrealizować swój priorytet i doprowadzić do podziału w Biało-Niebieskich. Film o trudnych relacjach między pokoleniami, które poprawić może liczona pasja i wspólny cel. Skrajnym przypadkiem proizraelskiego polityka tego sposobie jest Holender Geert Wilders, który przez 25 lat odwiedził Izrael 40 razy a jest niezwykle skory do współuczestnictwa w promowaniu idei „wspólnej walki między wolnym Zachodem a islamskim barbarzyństwem”. Będzie obecne region Syberii między Jenisejem na zachodzie, oceanem Arktycznym na północy, Pacyfikiem na wschodzie, i możliwością z Chinami, Mongolią i Koreą Północną na południu.



Website: https://superedus.pl/artykul/2779/druk-historia-choroby